<< بنام خدا >>
برنامه پیمایش دره اندرسم
سرپرست : آقای پژمان خلیلی
تعداد : 15 نفر (14 نفر آقا - یک نفر خانم )
اعضاء حاضر در برنامه : فریبا درخشان
گزارش نویس : فریبا درخشان
گزارش برنامه :
حرکت ساعت20 روزسه شنبه 19 مرداد 95 از ترمینال صفه با یک دستگاه مینی بوس بنز حرکت کردیم .
روز اول :
ساعت 7:30 صبح روز چهارشنبه 20 مرداد 95 بعد از عبور از تونل کندوان از جاده ای در سمت چپ تونل به محل مخروبه ای که گویا قبلا ایستگاه مخابرات بوده رسیدیم و پس از شنیدن توصیه های لازم از طرف سرپرست محترم و آماده شدن، ساعت 9 حرکت به سمت دره آغاز شد. مسیر بسیار طولانی بود. پس از گذر از یک شیب بسیار تند از روی یال بلاخره ساعت 17:30 به کف دره که مسیر آب و در واقع ابتدای دره بود رسیدیم و با تصمیم سرپرست محترم شب را همانجا خوابیدیم که البته زمان کافی برای برپا کردن آتش، آشپزی و کارهای متفرقه داشتیم. شب کمی هوا سرد بود و با توجه به اینکه همه بیواک آورده بودند شب نسبتا سردی را گذراندیم.
روز دوم :
9 صبح پنج شنبه 21 مرداد 95 به سمت دره حرکت کردیم و با اینکه روز قبل سراشیبی های بسیار سختی را گذرانده بودیم ولی با صرف نوشیدنی و غذای گرم و استراحت کافی همگی روز پر انرژی را آغاز کردیم. دره ای پر پیچ و خم و بسیار پیر و فرسوده که به هر چیز دست میزدیم خرد و پودر میشد. تلنباری از سنگها که از سیلابها بوجود آمده بودند و با اشاره ای فرو میریختند و حتی هنگام دست به سنگ شدن سنگها رها میشدند. پس از مدتی پیاده روی در مسیر آب به اولین فرود رسیدیم . فرودهایی که در زیر پایمان حوضچه های هیدرولیک انتظار مان را میکشید. اما با توصیه های بجا و بموقع سرپرست و تبحری خاص همه را براحتی پشت سر گذاشتیم. روز اول با 12 فرود و تمام سختی های مسیر بسلامت به تابلوی معروف قزوینی ها رسیدیم و یادی از عزیزان هم نوردمان کردیم دره نوردان قزوینی که بخاطر سیلاب در این دره جان خود را از دست دادند. (روحشان شاد) به دستور سرپرست شب را همانجا ماندیم.
روز سوم :
صبح روز جمعه 22 مرداد 95 ساعت 9 پس از صرف صبحانه ای مقوی براه افتادیم و بلافاصله اولین فرودمان را شروع کردیم بر خلاف روز قبل فرودها با فاصله کمتری بود و به همین دلیل لذت بخش تر شد. بیشتر مسیر را همراه با آبهای خروشان فرود آمدیم با گذروندن دو تراورس بسیار مهیج و زیبا و با توجه به اینکه تعدادی از فرودها به دلیل سیلابها از بین رفته بودند بلاخره ساعت 11 با شنیدن سر و صداهای مردم متوجه شدیم که دره و فرودها پایان یافته است و چند گروه گردشگر برای دیدن آخرین آبشار ، مسیری را از روستای چهار باغ طی کرده تا به آنجا رسیده بودند و با دیدن ما که از دره بیرون آمدیم بسیار متعجب و هیجان زده شده بودند. از آنجا باید مسیری را برای رسیدن به روستای چهار باغ و مینی بوس که انتظار ما را میکشید طی میکردیم که البته خالی از لطف نبود و بچه ها از تمشک های خوشمزه در مسیر از خودشان پذیرایی کردند. همچنین لباسهایشان را نیز عوض کردند تا با ظاهری آراسته وارد روستا شوند. ساعت تقریبا 12:30 سوار مینی بوس شدیم و به سمت اصفهان حرکت کردیم .