<< بنام خدا >>
گزارش پیمایش کامل خط الراس جوپار کرمان
( فنی ترین خط الراس ایران )
گزارش نویس : علی صرامی
اعضاء حاضر در برنامه : علی صرامی
تاریخ اجرا : 20 الی 23 خرداد 95
پیمایش کامل خط الراس جوپار کرمان ( فنی ترین خط الراس ایران ) از قله آقایی تا قله کیل جلال که بالغ بر 12 قله که 8 قله آن بالای 4000 متر هستند و تماما فنی و طاقت فرسا در مدت چهار روز از تاریخ 20 الی 23 خرداد 95 انجام پذیرفت.
گزارش برنامه :
روز اول : 20 خرداد ماه 95
صبح روز چهارشنبه 20 خرداد ماه 95 ساعت 4 صبح توسط دو نفر از كوهنوردان كرمان آقايان آذر شب و خسروي از اعضاي باشگاه اماوند كرمان توسط يك دستگاه وانت به سمت ماهان حركت کردیم . نرسيده به ماهان به سمت امامزاده بي بي گرامي در سمت راست پیچیدیم . پس از رسيدن به امامزاده بي بي گرامي جاده ي خاكي بعد از امامزاده را به سمت كوه ادامه ميدهيم . ساعت 6 صبح پس از گذر از چند باغ به انتهاي جاده خاكي ميرسيم . يال فرعي سمت چپ دره ي روبرويمان به ارتفاع 2719 متر را بالا کشیدیم . انتهاي يال به ديواره رسيده و به سمت راست در درون دره مسير را ادامه مسیر دادیم . البته مسير كاملا دست به سنگ است . حدود 100 متر صعود کردیم . در بالاي دره به دشت تختي ميرسيم كه معروف به تخت جوپار ميباشد . ارتفاع 3177 متراست . در سمت راست مان خط الراس كامل جوپار نمايان ميشود . روبرويمان دو قله ي آقايي و سيدي به چشم ميخورد . ما مستقيم به زير قله ي سيدي رفتیم . پس از 5/1 ساعت به چشمه ي سيدي به ارتفاع 3374 متر رسیدیم . صبحانه ايي خورده واز يال زير قله مستقيم به روي گردنه ي بين قله ي آقايي و سيدي به ارتفاع 3888 متر ميرويم . ساعت 30/11 روي قله ي سيدي به ارتفاع 3952 و ساعت 12 بر روي قله ي آقايي 3932 بودیم . پس از کمی استراحت به سمت قله ي بلوچي بلندترين قله ي خط الراس جوپار ادامه ي مسير ميدهيم. پس از پيمايش 2 ساعتي يالي سنگي با شيب تند به گردنه ي زير قله فرود آمدیم . ديواره ی زيبا و با عظمت بلوچي محصور كننده است.
بر روي گردنه رسیدیم و از سمت راست قله را تراورس کردیم . در كنار آن ، آب دائمي در ارتفاع 3854 متري هست که از زير قله منشعب ميگردد . نهار خورده و به سمت قيف پشت قله ارتفاع گرفتیم . ساعت 15:30 بعد از ظهر بود . قيفي با شيب بسيار تند و كاملا دست به سنگ ، به يك يال فرعي سنگي رسیدیم با حمايت عبور کردیم . در پشت يال فرعي به درون قيف اصلي زير قله وارد شدیم . دوباره دست به سنگ شدیم . شيب تند و پرتگاهی بود . با كوله هاي سنگين بسيار خسته شده بودیم ، ارتفاع قيف 4049 متر هست . ساعت 18 بر روي يال اصلي قله سوار شدیم و ساعت 18:30 عصر بر روي قله ي بلوچي ایستادیم .
چند عكس يادگاري و باز حركت ارتفاع قله 4157 بود . از برنامه عقب بوديم اگر به مكانهاي تعيين شده براي كمپ شب مانی نرسيم يك روز به برنامه اضافه ميشود و با كمبود مواد غذايي و آب مواجه ميشیم . آقای آذر شب ما را به سمت قله ي لك تلخوني راهنمايي کرد . ارتفاع كم کردیم و دوباره ارتفاع زیاد کردیم . ساعت 19:30 بر روي قله ي لك تلخوني به ارتفاع4067 متر ایستادیم . سريعا در دره ي پشتي ارتفاع كم کردیم . ساعت 20:15 شب به گردنه رسیدیم . كمپ زدیم ، غذايي جزئي خوردیم و از فرط خستگي به خواب رفتیم . ارتفاع كمپ 3878 متر بود.
روز دوم : 21 خرداد ماه 95
ساعت 5 بيدار شدیم . صبحانه ای خورده و 6 صبح به سمت قله ي مادر فرزند حركت کردیم . يالي سنگي با شيبي تند ساعت 7 بر روي قله ي مادر فرزند به ارتفاع4040 ایستادیم . يال را ادامه داده در ساعت 7:20 به روي قله ي برج سه شاخ به ارتفاع 4042 ایستادیم . البته حدود 10 متر دست به سنگ داشت . درپشت قله ادامه مسير دادیم . قله ي سه شاخ كوچك به مانند شاخي بلند و تيز سر به آسمان كشيده است . اين قله از بد مسير ترين قله هاي جوپار است . تنها راه صعود تراورس در سمت چپ قله ميباشد .
تراورس در شن اسكي بسيار تند و ريزشي در زير آفتاب داغ كرمان 1:30 تراورس كرده تا به زير مسير ديواره ايي قله رسیدیم . در سمت جنوب قله كوله ها را گذاشته توسط يك قيف خود را به شكاف زير قله رساندیم . پس 15 متر دست به سنگ در ديواره جنوبي قله موفق به صعود ميگرديم . ارتفاع قله 4017 متر است . ساعت 9:30 صبح است . مسير دست به سنگ را با حمايت پايين آمده ، كوله ها را برداشته به سمت قله ي كيش حركت کردیم . ناگفته نماند تمامي اين قسمت از مسير ريزشي با شن اسكي هاي خيلي تند ميباشد كه حركت را دشوار ميكند . پس از پيمايش يالي سنگي و بد مسير به گردنه ي زير قله ي كيش رسیدیم . قله ايي كه همنوردمان دو مرتبه به زير آن آمده موفق به صعود نشده و مجبور به بازگشت شده بودند . ارتفاع گردنه كيش 3843 متر است . اين قله تنها از قيف جنوبي قابل صعود است و جبهه ي شمالي تنها از طريق پيمايش خط الراس قابل صعود است که محل بار گذاري ما بر روي اين گردنه بود که توسط دوستان عزيز كرماني يك ماه پيش انجام شده بود . مواد غذائی ما شامل 15 ليتر آب ، 6 عدد كمپوت آناناس و آلوئه ورا و 5 عدد قوطي لوبيا و عدسي و مقاديري خشكبار و لواشك و نان خشك بود. اما متاسفانه به دليل نا معلومي محل بارگذاري توسط حيوانات وحشي پرندگان پيدا شده و تمامي خشكبار را خورده بودند . بارگذاري را به روي گردنه آوردیم و تقسيم کردیم . نفري دو بطری آب و سه عدد قوطي كنسرو و كمپوت. استراحتي كرده و ابزار فني را آماده كرده ، هارنس ها را پوشیدیم و در ساعت 12 آماده ي صعود شدیم . قله ي كيش از دو طرف ديواره و پرتگاه هست ، تنها راه صعود از ديواره رخ شرقي ميباشد . مسير فني حدود 20 متر را با ابزار صعود کردیم . در بالاي مسير با فرند كارگاه زدیم و نفر دوم صعود کرد . بعد كوله ها را بالا کشیدیم . نفر سوم هم صعود کرد . كارگاهي با ميخ و طناب در زير پايمان هست يادگار اقاي رنگاور و كوهنوردان كرمان . يكي از فرند ها گير کرد دوباره مجبور به فرود شدیم . نيم ساعتي طول کشید تا آزاد شد. نا گفته نماند كفش سنگ لازم ميباشد. بعد از گذر از كراكس مسير توسط شكافي 30 متري كه در ديواره ميباشد خود را به روي خط الراس دست نيافتني كيش رساندیم . اما با يالي تيغه ای و طولاني روبرو شدیم . با حمايت و احتياط يال را پيموده ساعت 16 عصر بر روي قله ي كيش ایستادیم که ارتفاع آن 4000 ميباشد . از يال پشتي فرود آمدیم ، مكان بعدي ما گردنه ي قيف مصيبت بود . حدود 300 متر ارتفاع كم کردیم و از روي يالي سنگي خود را به زير يال اصلي كه تماما تيغه ای و غير قابل صعود مينمود رسیدیم .
توسط يك مسير بز رو و دو سنگ چين مسير خود را از طريق سمت چپ يال اصلي پیدا کردیم. اما اين بار هم دوباره تراورس در شن اسكي زير آفتاب سوزان با اختلاف ارتفاعي زياد .
ديگر جاني نداريم فقط دنبال مكاني براي استراحت ميگرديم اما دريغ از يك متر جاي صاف . بلاخره ساعت 17:30 به گردنه ي بالاي قيف مصيبت رسیدیم که ارتفاع آن 3787 متر است . استراحتي كرده و به سمت جان پناه دوم سه شاخ بزرگ رفتیم . ساعت 18:10 به جان پناه رسیدیم . جانپناه در ارتفاع 3820 قرار دارد . يك ساعتي خوابیدیم . ديگر در مسير آب نداريم آب باقي مانده راه تقسيم بندي کردیم . كنسروي خوردیم و ساعت 20:30 خوابیدیم .
روز سوم : 22 خرداد ماه 95
ساعت 4 بيدار شده وصبحانه اي خورده و ساعت 5 حركت کردیم . به سمت قله ي شاخ شكسته ، تراورس کردیم و از قيف مياني قله ي شاخ شكسته بالا كشيده ، خط الراس را قطع و توسط پا كوب پشت شاخ شكسته به سمت گردنه ي سه شاخ بزرگ تراورس کردیم . با كوله سنگين به سمت قله رفتیم . ساعت 6:15 بر فراز قله سه شاخ بزرگ با ارتفاع4121 متر ایستادیم . اندک استراحتي كردیم و سپس به سمت پل مهري يا تيغ مهري حركت کردیم .
دوباره مسير تيغه اي و پرتگاهي شد. به سختي و با حمايت خود را به ابتداي قيفي ريزشي رساندیم . 150 متري ارتفاع كم کردیم تا به ابتداي تيغه رسیدیم . پس از سه روز كوله كشي و اين تيغه ، ديگر ناي حرف زدن نداشتیم . فقط ميرفتیم گاهي سمت چپ تيغه ، گاهي سمت راست تيغه با چندين اختلاف ارتفاعي .
به اين دليل به اين تيغه مهري ميگويند كه يك تيم از دانشگاه تهران كه اسم يكي از كوهنوردان مهري بوده که حين عبور از تيغه تمامي تيم سقوط كرده و كشته ميشوند . ارتفاع 3850 ميباشد . پس از 3 ساعت اين تيغه كه 800 متر نميشود را تراورس کردیم و به زير يال قله ي كيل جلال رسیدیم . ساعت 10 صبح بود . يال كيل جلال را پيش گرفتیم . شيب بسيار تند بود 10:45 به زير دست ، به سنگ هاي قله رسیدیم . كوله ها را گذاشته وحرکت کردیم . ساعت 11:15 بر فراز قله ایستادیم . گله ي بزهاي كوهي در دور دست فرار ميكردند . ارتفاع 4005 متر خط الراس كيل جلال داراي چندين قله ي فرعي است كه تماما تيغه ايي و داراي اختلاف ارتفاعي هست . ما به دليل نبردن كوله ها و خستگي مفرط به قله اول بسنده كرديم و پايين آمده و استراحتي كرده و به سمت پايين فرود آمدیم .
اما مسير درست فرود پيمايش كامل قلل و بعد فرود از روي يال آخر خط الراس ميباشد . زيرا تمامي دره هاي منشعب شده به پايين از زير قلل كيل جلال پرتگاهي و آبشار و فاقد راه ميباشند . به همین دليل به بهشت بزهاي كوهي مبدل گشته است . از بالا مسيري را خواندیم و فرود آمدیم وحين پايين آمدن شروع به تراورس كردن به پايان خط الراس کردیم . چند دره را گذراندیم . اما با پرتگاه روبرو شدیم . اولي را رد کردیم . اما دومي ديگر راه نميداد . در مسير بز رو دوباره ارتفاع گرفتیم و دوباره فرود آمدیم . هيچ كجا راه نميداد . ساعت 16 عصر شده بود وما هنوز در ارتفاع بودیم و جيره ي آب هم رو به اتمام.
كارگاهي با ميخ وطناب انفرادي زدیم و 30 متري فرود رفتیم . به كف يك دره فرعي رسیدیم . كمي در دره پايين رفتیم . دوباره تراورس به چپ و ارتفاع زیاد کردیم . دو فرود و اين بار با فرودي 8 متري به كف دره رسیدیم . در كف آن چشمه ی آبی در جريان بود . چشمه در ارتفاع 3244 متر بود . استراحتي كردیم .
ساعت 18 بود ، در سمت چپ چشمه يالهاي فرعي راه ميدهند كوله ها را انداخته حركت کردیم . صعود کردیم ، دره ي پشتي دوباره آبشار و پرتگاه هست . دوباره تراورس ، صعود و فرود چهار دره را پشت سر گذاشتیم . از فرط خستگي روي پاهایمان بند نبودیم . ساعت 20 بود . بلاخره به يال آخر رسیدیم و فرود آمدیم . در ظلمات شب ادامه مسیر دادیم به سمت راهروي رجب ادامه مسیر دادیم . از دور هد لامپ كوهنوردان پيدا شد . مسير مشخص نبود . ساعت 21:30 شب دوباره به پرتگاه رسیدیم . ديگر نه جاني مانده نه تواني . به دوستان اطلاع دادیم كه منتظرمان نباشند و بالاي پرتگاه بدون آب و غذا خوابیدیم .
روز چهارم : 23 خرداد ماه 95
ساعت 4 صبح بيدار باش و 5 حركت کردیم . خوشبختانه اين پرتگاه راه ميداد . فرود رفتیم و با سرعت به سمت دره ي قناقستان رفتیم . راهروي رجب را رد كرده بوديم و از يالي فرعي درارتفاع 2460 متري به كف دره ي قناقستان فرود آمدیم . همديگر را بغل کردیم . چند دقيقه اي شادي کرده و ته مانده ي غذا ها رو خوردیم . ساعت 6:15 صبح بود و در كف رودخانه ي سفيد به سمت دهانه ي قناقستان براه افتادیم . ساعت 7:30 به دهانه ي قناقستان رسیدیم . ساعت 8 يكي از دوستان خوبمان به دنبال ما آمد و با وی به سمت كرمان راهي شدیم .
با سپاس فراوان از همنوردان عزيزم جناب آقاي محمد آذر شب از باشگاه ماهان و همنورد عزيزم آقاي حامد خسروي از باشگاه اماوند كرمان و همنوردان عزيزي كه در بار گذاري و حمل و نقل ما را یاری دادند .
نكات قابل ذكر در اين برنامه :
· داشتن آمادگي كافي جهت چهار روز برنامه ي سنگين .
· آشنايي با فنون سنگنوردي و مسير هاي فني.
· بارگذاري در يك يا دو نقطه در مسير الزاميست.
· به همراه داشتن طناب 50 متري ابزار فني متشكل از فرند ، شفت ، ميخ ،كوييك درا ، طناب انفرادي ، تسمه ، هارنس ، كفش سنگ ، چكش.
· برنامه ريزي دقيق جهت مكان هاي شب ماني.
· داشتن تيم پشتيباني.