<< به نام آنکه نهایت تدبیر است >>
گزارش برنامه پیمایش غار کهک
سرپرست برنامه : مهدی تاج الدین
تاریخ اجرا : 20 و 21 اسفند ماه 1394
جغرافیای غار :
غار کهک در استان مرکزی ، در 86 کیلومتری جنوب شهر قم ، 65 کیلومتری غرب شهر دلیجان ، و در نزدیکی روستای کهک واقع است.
معرفی غار :
نام غار از کوهی منفرد و کم ارتفاع گرفته شده که قلعه قدیمی روستا در قله آن بنا شده است. این کوه کم ارتفاع، کوه کوچک یا کوهک نامیده و به اختصار کهک تلفظ میشود.
ساختمان غار :
غار کهک شامل تعدادی سکوی بزرگ متوالی است که هر کدام به وسیله یک پرتگاه 10 تا 20 متری از هم جدا شده و همه آنها از ابتدا تا انتها زیر تاقدیس مرتفع و عظیم غار قرار گرفتهاند. این غار مانند چاهی عظیم به قطر 30 متر است که با زاویه 45 درجه و بر اثر فرایند غار زایشی به وجود آمده است.
دهانه غار به شکل دایره به قطر حدودا80 سانتی متر است. این دهانه بالای دیوارهای به ارتفاع 8 متر واقع شده است و تنها با استفاده از وسایل فنی و طناب میتوانیم وارد غار شویم.
در تالار ورودی غار در زمانهای بسیار دور ریزش عظیمی رخ داده است که سنگهای حاصل از آن پرتگاههایی فراوان به وجود آورده اند.
در غار دالان و دهلیز فرعی وجود ندارد و آنچه به این شکل به چشم میخورد، فضاهای خالی هستند که بر اثر ریزش پدید آمدهاند. مسیر بازدید به علت وجود لایهای از خاک رس مرطوب لغزنده است و از کنار پرتگاههای 2 تا 10 متری میگذرد در نیمه نخست مسیر بازدید دو چاه وجود دارد که پس از عبور از شیبی تند باید از کنار آنها بگذریم.
در نیمه دوم مسیر، سطح غار شیبی تند میگیرد و از وسط یک تالار میگذرد و در ادامه سنگهای ریزش کرده بسیاری وجود دارند که باید آنها را دور بزنیم. تالار پس از طی 250 متر پایان مییابد که به یک گودال آب میرسیم. این گودال عمیقترین نقطه غار است و 80 متر پایینتر از دهانه غار قرار دارد ، غار کهک 350 متر طول دارد ، جاذبه های گردشگری
غار کهک از پُر پرتگاهترین و از معدود غارهای ایران است که دارای بلندترین و در عین حال زیباترین چکیدههای مخروطی و مرمرین سرخ رنگ به طول 10 متر و مجموعهای از آبشار سنگهاست ، رنگ کانی غارسنگها از نیمه تالار غار به بالا سفید رنگ و از نیمه تالار به پایین سرخ رنگ است ، یکی از پدیدههای منحصر به فرد غار کهک، یک ردیف ستون لوله مانند سرخ رنگ به هم چسبیده است که ارتفاع آنها 6 متر و عرضشان 4 متر است و مانند پرده چین دار بزرگی، بخش مسطح جلو را از پرتگاه پشت آن جدا میکنند ، در انتهای تالار غار و کف آن تعدادی ستون غول پیکر به قطر 3 متر وجود دارد که احتمالاً به علت زلزلهای مهیب سقوط کرده اند.
با توجه به قندیل های عظیم غار، به نظر میرسد غار کهک از قدیمیترین غارهای زایش یافته در ایران باشد.
گزارش برنامه :
پنج شنبه بیستم اسفندماه ساعت 9شب با سرپرستی دوست عزیز و با تجربه آقای حسن تاج الدین ، با 3خودرو سواری و تعداد 9 نفر به سمت غار کهک حرکت کردیم. بین راه نیم ساعتی توقف کرده و شام خوردیم و دوباره حرکت کردیم. حدود ساعت 1ونیم بامداد به روستای کهک و پایین مسیر پیمایش غار رسیدیم. به علت خستگی و همچنین ذخیره نیروی کافی جهت پیمایش تصمیم بر آن شد که تا سحر استراحت کنیم و سپس پیمایش را شروع کنیم.کمپ زده و خوابیدیم. راس ساعت چهار و نیم همه آماده شده و شروع به صعود از کوه کردیم تا دهانه غار راپیداکردیم. آقای تاج الدین با طناب استاتیک کارگاهی زده و با حمایت کامل همه وارد غار شدیم. در ابتدای مسیر توضیحات کافی توسط سرپرست داده شد و پیایش غار را شروع کردیم. ردیف پشت سر هم و با حمایت همدیگر به تالار دوم رسیدیم کلاس غار شناسی کوچکی توسط سرپرست تشکیل شده که هم توضیحات کلی در مورد غار ها و هم توضیحاتی در موردغارکهک داده شد. موضوع جالبی که توجه همه ما را جلب کرد دیدن قورباغه کوچکی درون تالار دوم بود. به پیمایش ادامه مسیر پرداختیم. شیب زیادی را رد کرده و به تالار بعدی رسیدیم. سنگهای زیادی از سقف سقوط کرده بودند . تالار بسیار زیبا و دل انگیزی بود. مسیر را ادامه دادیم تا انتهای غار و حوضچه کوچک آب رسیدیم. فوق العاده زیبا بود. ولی چیزی که همه ما را ناراحت کرد یادگاری هایی بود که به همه جای دیواره های غار نوشته بودند. نمیدانم نام نویسندگان را باید چه گذاشت. بی اطلاعان یا بی فرهنگان. پس از کمی استراحت و تجدید قوا شروع به حرکت مسیر به سمت دهانه غار کردیم.
به دهانه غار که رسیدیم سرپرست گروه آقای تاج الدین خبر از مسیر فرعی دیگری دادند که به علت سختی و باریک بودن مسیر 4 نفر تصمیم به پیمایش مسیر گرفتیم . پس بقیه دوستان را با حمایت کامل به بیرون از غار رفتند و ما شروع به پیمایش کردیم. از تالار اول مسیر فرعی شروع میشد. سرتاسر مسیرباریک و پیمایش بیشتر سینه خیز و گربه رو بود. خوشبختانه این طرف زیاد از یادگاری خبری نبود. هم مسیر و هم قندیلها متفاوت مسیر قبلی بود. بسیار عالی و زیبا و وصف ناشدنی. حدود ساعت 12 از غار بیرون آمدیم و به محل پارک ماشین رفته و به سمت آبگرم محلات حرکت کردیم. بعد از پیمایش غار آبگرم خیلی لذت بخش بود و خستگی را از بدنمان زدود. پس از اتمام آبگرم محلات به سمت اصفهان حرکت کردیم. در میانه راه و در شهر میمه جلسه کوچکی جهت انتقادات و پیشنهادات تشکیل شد و همگی از آقای تاج الدین بخاطر مدیریت عالی و همچنین برنامه خوبی که سرپرستی کردند تشکر کردیم سپس به سمت اصفهان ادامه مسیر دادیم .
پایان