گروه
كوهنوردي دنا اصفهان
صعود به
قله
کلون
بستک
تاریخ :
14/04/95
مدت :
2.5 روز
سرپرست :
امجد سمواتی
گزارش
نويس : مریم صهبا
تعداد :
15 نفر
ای کوه ،
قلب من و تو
را
پیوند
جاودانه ی مهری ست در نهان
تا آخرین دم
از نفس واپسین من
این عهد بسته
باد.......
نام برنامه: صعود به قله کلون بستک (حدود ۴200 متر)
تاریخ اجرای برنامه: پنجشنبه 10/4/95
سرپرست برنامه: آقای مهندس سمواتی
گزارش نویس: مریم صهبا
تعداد نفرات شرکت کننده: 15 نفر
نوع برنامه: کوه نوردی
ایاب و ذهاب: مینی بوس گروه
مسیر دسترسی: تهران، جاده لشگرک، فشم، میگون، شمشک، دربندسر (از تهران
تقریبا کمتر از 50 کیلومتر).
آنتن دهی و پست امداد: تقریبا سرتاسر مسیر تا نزدیکی قله دارای پوشش آنتن
همراه اول و ایرانسل می باشد.
نزدیک ترین پست امداد و نجات در نزدیکی محل صعود، پست مستقر در پیست دیزین
یا فشم می باشد.
كلون بستك (كلون بسته) قله اي است با ارتفاع 4150 متر كه روي خط الرأس اصلي
البرز مركزي قرار دارد. شرايط آب و هوايي آن غالباً ناپايدار است و شايد باد شديدي
كه معمولاً نيز از غرب و شمال غرب مي وزد، ويژگي اصلي اين قله به شمار مي رود.
دامنه هاي جنوب و جنوب شرقي اين قله كه كاملاً در استان تهران قرار دارد،
مشرف به منطقه رودبار قصران بوده و آبريز اين دامنه، رودخانه جاجرود است كه
نهايتاً به سد لتيان رسيده و قسمتي از آب آشاميدني تهران و آب مورد نياز كشاورزي
در دشت ورامين را تأمين مي كند. همچنين دره رودخانه ولايت رود، در جهت شرق به غرب،
از شمال اين قله گذشته و در امتداد خط الرأس هرزه كوه ها جريان پيدا مي كند و پس
از رسيدن به دامنه هاي قله سه چال به طرف جنوب ادامه پيدا مي كند و با عبور از پاي
يالهاي شمال غربي و غربي كلون بستك، مجدداً در نزديكي ديزين در جنوب غرب كلون بستك،
به طرف غرب تغيير مسير مي دهد.
يالهاي جنوبي، شرقي، غربي و شمال غربي اصلي ترين يالهاي اين كوه به شمار مي
روند، كه اين دو تاي آخر در ارتفاعات بالا به يكديگر ملحق شده و از شمال غرب به
قله مي رسند.
مسير نرمال صعود قله كلون بستك از طريق يال جنوبي مي باشد كه از اين مسير،
قله در تمامي فصول و با يك كوهپيمايي نه چندان دشوار و طولاني از طريق گردنه 3280
متري ديزين در عرض يك روز، قابل دسترس مي باشد. شايد به دليل همين دسترسي ساده به
قله از طريق گردنه ديزين، صعود كلون بستك يكي از ساده ترين صعود هاي قلل چهار هزار
متري البرز به حساب مي آيد.
در تابلوي آفرينش دست چيره دست و هنرمند خالق هستي و طبيعت ، مكاني را خلق
نمود كه بشر حتي در دنياي صنعتي كنوني و با روند سلطه گرايانه و تخريب طبيعت ، باز
هم هوائي پاك ، طبيعتي بكر و فضائي روحاني و مملو از معنويت داشته باشد ، آن مكان ،مكاني است كه همواره معلم بشر نيز بوده و به انسان مي آموزد :
نخستين قدم ، دشوارترين قدم است .
اراده خوب
راه را كوتاه ميكند .
صبربالاترين
هنراست وجهان متعلق به افراد صبوراست.
اين مكان كوه است. كوه كه آزاد كننده فكر و آرامش دهنده روح انسانهاست. كوهنورد با صعود و رسيدن به قله، روزنه هائي در فكر و روحش باز ميشود كه روح ميتواند از آنها براي رسيدن به صفاي يكرنگي و يكي
شدن با طبيعت و قدرت لايزال الهي به اوج برسد و چه زيباست كه انسان با روحي
پاك و جلا يافته با واسطه اي بنام كوه به سمت بالا
عروج كند.
طبق هماهنگی های انجام شده توسط سرپرست
برنامه، مینی بوس ساعت 21 در محل میدان دروازه تهران مهیا بود که در این محل، برنامه با حضور 8 نفر از همنوردان آغاز شد. سپس ساعت
21:15 ، سه نفر از دوستان دیگر به جمع ما پیوستند. پس از ان در ساعت نه و چهل و
پنج دقیقه یکی از همنوردان دیگر در شاهین شهر به جمع یازده نفره ما ملحق
شذند مقصد ما تهران، جاده لشگرک، فشم، میگون، شمشک، دربندسر بود ساعت چهار صبح در تهران نیز یکی از همنوردان تهرانی با ما
همراه شدند ساعت پنج صبح خانم صدیقه گوشه به اتفاق همسر و فرزندشان در فلکه اول تهران
پارس با خودروی شخصی ما را همراهی کردند از تهران پارس به سمت گردنه قوچک ،شمشک ،
رودبار قصران ، و سپس به سمت میگون حرکت کردیم در ابتدای مسیر آبشار دربندسر از
مینی بوس پیاده شدیم و و پس از مرتب کردن کوله ها با دستور سرپرست به سمت ابشار
حرکت کردیم از شیب تند بالای جاده از کنار نهر آب کوچکی گذشتیم ساعت هفت صبح به
ابشار زیبای دربندسر رسیدیم.
آبشار دربندسر در استان تهران واقع است. این آبشار به همراه دره زیبای آن 3
کیلومتر بعد از شمشک به سمت دیزین و در سمت راست جاده در کنار یک پیچ 180 درجه ای
جاده قرار دارد که در سمت چپ جاده نیز امتداد این دره از روستای دربندسر آغاز می
شود که هم از روستا و هم از میانه راه و از جاده می توان از زیباییهای این دره
بهره برد . پوشش گیاهی این دره کوهستانی و بدون وجود باغات در مسیر و دارای سبزه
زار و بوته های کم ارتفاع و گلپر به همراه آفتاب شدید و هوای خنک در تابستان است.
کل مسیر راهپیمایی از کنار جاده حدود 1 ساعت زمان خواهد برد. ادامه این دره یکی از
مسیرهای صعود به قله کلون بستک است.
ای آبشارهای زلال و پاک که صداقت از بند بند وجودتان جاریست
ومهربانانه
دشتهای تشنه را برای جشن گلها سیراب میکنید
زخمهایم را بشویید
و مرهم زنید
آنها ازخشنونت
کوهستان وقله ها نیست
از بی خبری و
غفلت قومی است که اصالت خویش را فراموش کرده اند
و سراسیمه در
غریب آباد غریب خود بدنبال مقصر میگردند.............
در پای ابشار برای صرف صبحانه توقف کردیم بعد از صرف صبحانه در ادامه دره
منتهی به ابشار صعودمان را با سرقدمی اقای کریمی اغاز کردیم ساعت 7:50 را نشان میداد دره ای
بسیار زیبا با شیبی تند و ریزشی را به سمت بالا طی کردیم در میان راه آقای مهندس
مغمومی و دوست ایشان به ما پیوستند البته ایشان به قصد صعود به قله نیانده بودند
هدف ایشان دیدار از دوستان بود که برای همه ما شور وشعفی را به همراه داشت بعد از
طی کردن دره ساعت نه و چهل دقیقه به گردنه رسیدیم بعد از کمی استراحت و نوشیدن اب
و تننقلات به حرکت خود به سمت قله ادامه دادیم اندک اندک ارتفاع گرفتیم و پس از ۳ ساعت به محل تلاقی مسیر دربندسر با یال
جنوبی قله از دیزین رسیدیم در مسیر مان قله دماوند این دیو سپید پای در
بند با چنان شوکتی نمایان شد .
”بگشای دل و دیده به دیدار دماوند "
"از هرچه بجز اوست دمی دیده فروبند"
شیب تندی را با تراورس از مسیر پاکوب مشخصی
طی کردیم و خود را به زیر شیب اصلی قله که کمی سنگلاخی است رساندیم، رنگ سنگها در
این قسمت متنوع است، در جایی آبی و در جایی سبز و در محلی دیگر قرمز و حتی نارنجی! کم کم آخرین سربالایی ها را زیر پا می
گذاشتیم، تا قله فاصله چندانی نداشتیم، اما دو نفر از همنوردان دچار ارتفاع زدگی
شدند که با تصمیم بخردانه سرپرست برنامه نیم ساعت به استراحت و هم هموایی گذراندیم در زیر پایمان دره دریوک و در شانه شرقی خط
الراس قله سرکچال قرار داشت. سرانجام در ساعت دو سی دقیقه قله را در آغوش کشیدیم
قله نشانی از ان است که می توانیم با قدرت اراده و توان جسممان، زندگی را به انچه
می خواهیم و آنچه دستانمان قدرت خلق آن را دارند، تبدیل کنیم قله پاره ای از یک
رویاست که به حقیقت می پیوندد و مدرکی مسلم بر این است که زندگیمان با معناست قله
تنا جایی بر کوهستان نیست ... قله در قلب و ذهن ما جای دارد
شور و شوقی وصف ناشدنی دوستان را فراگرفته بود گویا انها را به گذشته های
نه چندان دور میبرد یاد دوستانی که دیگر در بین ایشان نبودند
گردی از راهی نمی خیزد ، سواران را چه شد
مرده اند از بیم یاران ، نامداران را چه شد
جز صدای جغدها چیزی نمی آید به گوش
قمریان آخر کجا رفتند یاران را چه شد
از هجوم کرکسان شوم قلب من گرفت
دوستان ما کجا رفتند یاران را جه شد
به احترام شهدای کوهستان و دوستانی که یاد و خاطره انها در قلب ما همیشه
جاودان است یک دقیقه سکوت کردیم و پس از ان سرود زیبای ای ایران خوانده شد پس از
ان جناب مهندس سمواتی در باره قلل اطراف توضیحات ارزشمندی را بیان کردندو دقایقی
را در قله نظاره گر ارتفاعات البرز مرکزی بودیم که در سمت شمال قله آزاد کوه مشخص
ترین آن ها بود و در جناح شرق قله دماوند ،خلنو و نرگس ها نمایان بودند،در غرب
قلل علم کوه و شاه البرز جلوه گری میکردند همینطور در سمت جنوب پیست های مختلف و
قله سی چال در مقابلمان آشکار بود.ساعت سه و نیم به سمت پایین رهسپار شدیم مسیر
برگشت ما از مسیر جنوبی گردنه دیزین بود ساعت پنج و چهل دقیقه به ایستگاه رادیویی راهدارخانه پیست دیزین رسیدیم مینی
بوس در پایین گردنه منتظر ما بود اما طی تماسی که با راننده گرفته شد به سمت بالا
حرکت کرد ساعت هفت و نیم به چشمه ای رسیدیم که در انجا ناهار صرف شد و جلسه ی
پیشنهادات هم برگزار گردید همگی خوشحال از دیدن این همه زیبایی و صعود به این
قلهسترگ از سرپرست تشکر کردند بعد از اتمام جلسه اختتامیه به سمت اصفهان حرکت
کردیم و ساعت پنج اخرین نفرات در دروازه تهران پیاده شدند.
با تشکر از سرپرست محترم برنامه جناب آقای
مهندس سمواتی