در تاریخ 31 اردیبهشت 95 ، ما گروهی از دوستان کوهنورد اصفهانی ، پیمایشی دوروزه داشتیم از دشت لار ( پارک ملی لار ) که از روستای گرمابدر در نزدیکی فشم شروع شده و تا دریاچه سد لارادامه یافت .
این مسیر اکثرا بوسیله دوچرخه سواران کوهستان پیمایش می شود و شاید به علت طولانی بودن ، کمتر بوسیله گروه های کوهنوردی مورد پیمایش قرار می گیرد .
در این فصل ، طبیعت دشت لار، بهشتی و با پوشش مخملی سبز و با چشم اندازهای مسحور کننده است .
بوسیله اتوبوس تا تهران رفته و سپس با کرایه تاکسی خود را تا فشم رساندیم ( هر تاکسی 50 هزار تومان ) .فشم یکی از شهرک های منطقه لواسانات در شرق تهران می باشد .
از فشم دو راه جدا می شود یکی به سمت شمشک و دیزین می رود و دیگری به سمت روستای گرمابدر می رود . ما بعد از صرف صبحانه بوسیله نیسانی که قبلا هماهنگ کرده بودیم خود را به روستای کوهستانی و زیبای گرمابدر در 14 کیلومتری شمال شرقی فشم رساندیم . در نزدیکی این روستا پاسگاه محیط بانی پارک ملی لار قرار دارد که در این ایام از ورود خودرو ممانعت می کند . با صحبت و مذاکره با مسیول محیط بانی سرانجام موافقت کرد که نیسان ما را تا گردنه خاتون در ارتفاعات مجاور برساند . فاصله گردنه خاتون تا روستای گرمابدر حدودا 9 کیلومتر است و ارتفاع آن از سطح دریا 3120 متر می باشد .
از موقع حرکت ما از فشم ، بارندگی شروع شده بود که با افزایش ارتفاع برمیزان بارندگی ها افزوده شده و توام با آذرخش و تگرگ شده بود . در میانه راه نیز جاده ظاهرا دچار رانش زمین شده بود بطوری که نیسان نمی توانست ادامه حرکت بدهد . در اینجا سه نفر از همراهان گروه به علت شرایط جوی از ادامه مسیر منصرف شده و با همان نیسان باز گشتند ولی ما یک جمع 9 نفره ، ادامه مسیر و صعود به گردنه خاتون بارگاه را انتخاب کردیم . خوشبختانه بعد از ساعتی از شدت بارش کاسته شد و به تدریج هوا باز و آفتابی گشت و موجب شد که پیمایش دو روزه ما در یک هوای فوق العاده و لذتبخش صورت گیرد .
بعد از گردنه خاتون ، ادامه مسیر به صورت سراشیب می باشد و بعد از طی حدود 4 کیلومتر به تنگه ای به نام تنگه یونزار یا تنگه اژدها می رسیم که رودخانه ای در آن جریان دارد و انباشت برف در بعضی قسمت ها سبب ایجاد تونل برفی بر روی این رود شده است . طول این تنگه بیشتر از 400 متر نیست ولی برای عبور از آن مجبورید چند بار به آب بزنید و از عرض این رود کوچک عبور کنید .
بعد از تنگه ، دشت زیبایی به نام دشت پشم لشم وجود دارد که محل اطراق عشایر است و البته در این تاریخ هنوزعشایر به منطقه نیامده بودند ( از اواسط خرداد به این منطقه وارد می شوند ) ولی تدارکات آن ها مانند حصارهای آغل دام ، تنورهای صحرایی و توالت های صحرایی همه جای این دشت وجود دارد . این دشت به دشت پهناور لار منتهی می شود که رودخانه لار در ان پیچ و تاب می خورد .
بعد از استراحتی ، به مسیر ادامه می دهیم . اگر بخواهیم مسیر دوچرخه سوارها را ادامه بدهیم باید همین جا به آن سوی رودخانه لار برویم . ولی ما پیمایش را از حاشیه دست راستی رودخانه لار ادامه می دهیم تا سرانجام به دو چشمه بسیار پر آب و جوشان به نام چشمه های " دوبرار" می رسیم که خیلی زیبا و دیدنی هستند . قبل از آن در آن سوی رود ، تنگه رودخانه آب سفید ( دره قو ) و آبشار زیبای ان را مشاهده کرده بودیم که مسیری است برای عبور از کوهستان های البرز مرکزی و پیمایش به سمت یوش و بلده .
ناهار را در محل چشمه های دوبرار می خوریم ..
بعد از ناهار مقداری به عقب بر می گردیم و از عرض رودچه های متعدد رود لار عبور کرده و خود را به آن سمت رودخانه می رسانیم . گلزار های فراوان این منطقه واقعا زیبا و محسور کننده اند .
با حدود هفت کیلومتر پیاده روی به یک عمارت و باغ مصفا می رسیم ( ملک چشمه ) و دو کیلومتر بعد از آن به عمارت امامزاده پنج تن می رسیم . این امام زاده به صورت منفرد و دور از آبادی بوسیله عشایر ایل کلهر ساخته شده است و تمام سنگ و تمیز می باشد و محل بسیار مناسبی است برای اطراق شبانه .
شب را در همین امام زاده اطراق می کنیم و البته به جز ما عشایر محلی نیز برای اسکان شبانه به این امامزاده آمده اند . این ها از اهالی ورامین ( و اصالتا بختیاری ) هستند که سه ماه تابستان را برای چرای دام های خود به دشت لار می آیند .
صبح فردا مسیر خود را در حاشیه و ارتفاعات مجاور رود لار ادامه می دهیم که بعد از دو کیلومتر به پلی می رسیم که البته با افزایش میزان آب در حال حاضر فقط نیمی از عرض رودخانه را پوشش داده است . این پل برای عبور کسانی است که از این منطقه ، قصد رفتن به ناحیه لواسانات و دشت افجه را دارند . ولی ما به مسیر مستقیم خود ادامه می دهیم . و بعد از مدتی ، نمای بسیار زیبا و برفی دماوند را مشاهده می کنیم و سر انجام به نزدیکی منتهی الیه غربی دریاچه سد لار می رسیم که ساختمان پست تفرجگاهی محیط زیست هم در همین جا قرار دارد . به داخل این ساختمان کوچک می رویم و ناهار را همین جا می خوریم . هوا خیلی سرد شده و ابرها متراکم شده اند . بنابر این تصمیم می گیریم شب را همین جا بمانیم .
من به اتفاق دو نفر از دوستان برای گشت و گذار به دشت ها و ارتفاعات اطراف می رویم و در برگشت متوجه می شویم که محیط بانان مراجعه کرده و مانع از اطراق ما در ساختمان پست تفرجگاهی شده اند . ( کار به مشاجره کشیده شده که سرانجام محیط بان ها از در دوستی و عذرخواهی در آمده اند ) . بعدا مشخص می شود خانواده های پرسنل محیط زیست برای اطراق به این ساختمان می آیند .
محیط بانی برای کمک به ما بوسیله نیسان محیط بانی ما را در ادامه مسیرمان کمک می کند و بعد از عبور از رودخانه های سفیدآب و دلیچای ما را تا پاسگاه شرقی محیط بانی ( محیط بانی دلیچای ) می رساند یعنی 22 کیلومتر از انتهای مسیرمان به نیسان سواری می گذرد . البته اصل زیبایی های منطقه را ما قبلا پیمایش کرده بودیم و این نیسان سواری برای ما توفیقی شد که همان شب خود را به پلور و سپس به روستای آبگرم لاریچان برسانیم و شب را در هتلی در این روستا بگذارانیم همراه با یک آبتنی لذتبخش در استخر کوچک این هتل .
صبح فردا نیز بعد از پیمایش ارتفاعات زیبای بالا دست روستای آبگرم لاریجان ، به صورت پیمایشی و پیاده از طریق دره پایین دست این روستا به سمت جاده هراز سرازیر شدیم و بعد از ساعتی به جاده رسیده وبا اتوبوس به تهران و سپس اصفهان بازگشتیم .
در مجموع یک مسافرت لذتبخش و به یاد ماندنی داشتیم که جای شکر و سپاسگذاری دارد .
مجموع پیمایش : از روستای گرمابدر ( ابتدای مسیر ) تا محیط بانی دلیچای ( انتهای مسیر ) به صورت پیاده ( با کوله سنگین ) حدود 33 کیلومتر و با نیسان حدود 26 کیلومتر پیمایش داشتیم .
گزارش و عکس ها : هادی انصاری

پاسگاه محیط بانی گرمابدر - پاسگاه غربی پارک ملی لار

از بالای روستای گرمابدر


تنگه یونزار یا تنگه اژدها



یکی از چشمه های جوشان دو برار در دشت لار










دوچرخه سوارهایی که از تهران رکاب زده بودند


نمای دریاچه سد لار در منتهی الیه حاشیه غربی آن






در ارتفاعات مجاور پست تفرجی در حاشیه غربی دریاچه سد لار



بعد از گذشتن از امامزاده پنج تن ، نمای زیبای دماوند را مشاهده کردیم

همراه با دماوند با شکوه

منتهی الیه غربی دریاچه سد لار

همراه با دماوند زیبا

با نیسان محیط زیست از رودخانه های سفیدآب و دلیچای گذشتیم
در ارتفاعات روستای آبگرم لاریجان