نیمه آبان
ماه هرسال ، شاه فصل حاشیه زاینده رود در بالادست است و طبیعت پاییزی بیشه زارهای
رودخانه پر و پیچ حم زاینده رود در حد فاصل پل زمان خان تا سد زاینده رود ، نمای
بهشتی به این منطقه می دهد . یک منظره و چشم انداز استثنایی که شاید درکل ایران کم
نظیر باشد .
این بار این جاده بهشتی را رکاب زدیم . به اتفاق همنورد و هم رکابم ، مرتضی
برنامه دوچرخه سواری ، به نوعی مکمل برنامه کوهنوردی است و علاوه بر آماده شدن
شرایط جسمانی با این ورزش مفرح ، دوچرخه
سواری موجب تقویت عضلات جلویی ران ( چهارسر ران ) نیز می گردد که برای تثبیت شرایط
مفصل زانو ، مفید و لازم می باشد .
سحرگاه روز شنبه 16 آبان 94 با ماشین شخصی
که دوچرخه ها ر انیز سوار آن کرده بودیم
از اصفهان عازم پل زمان خان ( در نزدیکی سامان ) شدیم و سپس مسیر جاده ای حاشیه
زاینده رود را به سمت بالا دست پی گرفتیم . جاده حاشیه ای زاینده رود در این مسیر
از روستاهای ساحلی متعددی عبور می کند .
شروع دوچرخه سواری ما از روستای سوادجان بود که در حد فاصل روستاهای چم کاکا و
هوره قرار دارد .
ماشین را در این روستا پارک کرده و سوار بر دوچرخه به سمت سد زاینده رود شروع به
رکاب زدن کردیم . این مسیر، پر از فراز و
نشیب ( به اصطلاح ، بده بستان ) است و جون می ده برای یک دوجرخه سواری حرفه ای ،
نیمه حرفه ای . بجز روزهای جمعه ، تردد این جاده زیاد نیست و امنیت نسبی برای
دوچرخه سواری دارد .
در مواقعی که جاده از حاشیه رودخانه ارتفاع می گیرد ، چشم انداز استثنایی رودخانه
زاینده رود همراه پیچ و تاب های زیبای آن و مناطق چنگلی و بیشه ای حاشیه آن نمای بسیار
زیبایی در پیش چشم ما می گذارد که کافی است از ماشین و وسیله نقلیه خود پیاده شوید
و این چشم اندازهای زیبا را از بالا بنگرید . بهر حال این قبیل مناطق ، بهشت
عکاسان است و بویژه در فصل پاییز ، نمای رویایی به خود می گیرد .
ما از مجاور روستای هوره گذشتیم و بعد از یک مسیر طولانی و زیبا از روستاهای یاسه
چاه و صادق آباد گذشتیم تا به روستای مارکده رسیدیم و بعد از گشت و گذاری در بیشه
زارهای زیبای این منطقه دوباره در امتداد جاده رکاب زدیم تا بعد از گذشتن از روستای
گرم دره به روستای حجت آباد برسیم . در حومه روستای حجت آباد ، محل سد تنظیمی
رودخانه زاینده رود قرار دارد که چند کیلومتر پایین تر از سد اصلی زاینده رود می
باشد .
بعد از روستای حجت آباد ، هرچند بیشه زارهای کنار رودخانه تمام می شود ولی از
مجاورت ارتفاعات حاشیه جاده ، نمای جادویی
رودخانه زاینده رود که در این منطقه بسیار گستره و حالت دریاچه ای به خود گرفته
نظر هر بیننده و گردشگری را به خود جلب می کند .
بعد از محضوظ شدن از این همه زیبایی طبیعی و بعد از یک ناهار ماهی قزل آلای کبابی
، که از حوضچه های پرورش ماهی قزل در حومه روستای حجت آباد گرفته بودیم ، مسیر
برگشت را پی گرفتیم تا نهایتا در اول شب به روستای سوادجان ( محل پارک ماشین )
رسیدیم . در این روز مجموعا 66 کیلومتر مسیر را با فراز و نشیب کوهستانی رکاب زده بودیم و یک تجربه به یاد ماندنی و خاطره دل انگیز را
به مجموعه سفرهامان افزوده بودیم .
با امید سلامتی و شادابی برای همه هم نوردان و هم رکابان عزیز
هادی انصاری – مرتضی اشرفی
برای مشاهده و آشنایی با جاذبه های طبیعی و فرهنگی ایران از وبلاگ و کانال تلگرامی زیر استفاده کنید :
https://telegram.me/iranmytrips
http://iranmytrips.mihanblog.com
لینک به همین گزارش در این وبلاگ
