گزارش صعود به قله شکر لقاس (ناظر بزرگ) : 4270 متر
اجرا برنامه توسط گروه کوهنوردی اسپادانا
هدف : کوهنوردی و صعود به قله شکر لقاس
تاریخ اجرا: پنجشنبه 13 خرداد 95 (حرکت ساعت 20 ) الی یک شنبه 16 خرداد 95
مبدا حرکت: اصفهان - خیابان مشتاق دوم
وسیله نقلیه: یک دستگاه مینی بوس بنز
نوع اجرای برنامه : کوهنوردی
سرپرست: محمد نوری زاده
مشاور و دستیار: احسان امین جواهری
گزارش نویس: ابراهیم معینی
شرکت کنندگان برنامه کوهنوردی آقایان و خانمها : محمد نوری زاده (سرپرست)، احسان امین جواهری، ابراهیم معینی، ملیحه غیوری، حسن مرشدی، مریم مظاهری، سپیده فوقانی، عباس نریمانی، مینا شوشتری، جعفر صادقی، ابراهیم خسرویان، پریسا مکینیان، علی اوقانیان، علی رجایی، اعظم خوش زمان، فروغ امامی، مهدیه بهنام، مریم صدقی و محمد صدقی
هزینه برنامه : اعضا 70000 تومان، مهمانان 77000 تومان
شکر لقاس قله ای است منفرد و بسیار برجسته که در شمالغرب قله دماوند سر برافراشته. پس از قله ۴۳۳۸ متری دوخواهران شکر لقاس دومين قله بلند منطقه می باشد. در سمت شمال و جنوبغربی شکر لقاس دو قله فرعی بوجود می آورد. قله ۴۱۸۸ متری شمالی را “سرکوله” و قله ۴۰۷۴ متری جنوبغربی را “کوله” نام نهاده اند.
برخلاف دوخواهران و قلل اطراف آن که شيبهای تند و بعضا صخره ای دارند شکرلقاس توده بزرگی از سنگريزه می باشد. در دامنه های بالايی قله سنگها به رنگ سبز مايل به خاکستری بوده و در دامنه های پايينی به رنگ صورتی. اين رنگ آميزی به منطقه زيبايی منحصر به قردی می بخشد.
در مقايسه با برفچالهای عظيمی که دامنه های شمالی دوخواهران و قلل اطراف آن را پوشش می دهند مقدار برف باقی مانده بر روی شکرلقاس در اوايل فصل تابستان اندک می نمايد. به نظر اين نويسنده يکی از زيباترين چشم اندازهای البرز منظره قله با عظمت دماوند و ديگر کوههايی است که تا چشم کار مي کند از قله شکرلقاس قابل رويت می باشند.
گزارش برنامه:
ساعت 20 روز 13 خرداد 1395 در مکان همیشگی گروه واقع در اول خیابان مشتاق دوم بچه های گروه گرد هم آمدند تا سوار بر مینی بوس دوست و یار خوبمان سعید خوشاب شوند. بعد از بسته شدن کوله ها بر روی باربند به سمت جاده هراز حرکت نمودیم. مقصد بعدی ما در این سفر روستای نمار واقع در استان مازندران بود.
روستای نمار در 40 کیلومتری جنوب شهرستان آمل قرار دارد و در واقع مرکز دهستان نمارستاق می باشد. این روستا در فصل تابستان به علت خوشی آب و هوا میزبان گردشگران و ساکنان غیر بومی فراوانی است که برای فرار از تابستان گرم به این منطقه پناه می آورند.
منطقه نمارستاق دارای مناظر طبیعی فروانی است که در روستای نمار بر روی تابلویی چندتایی از آنها را معرفی کرده اند:
آبشار کوهره، دشت دریوک، دشت کشونه، قله ناظر بزرگ (شکر لقاس)، آبشار امزناچال، دشت اشلت، دشت کوهره، قله کهون، آبشار گجنا، دشت لرا و چشمه آسونه کر.
صبح روز 14 خرداد 1395 بعد از یک مسیر طولانی از اصفهان به روستای نمار رسیدیم. بعد از آماده شدن بچه ها ساعات 8:45 به سمت دشت دریوک که در جنوب غرب روستای نمار قرار دارد حرکت کردیم. مسیر تا 2 کیلومتر بعد از روستا دارای جاده ماشین رو است که البته جاده دارای کیفیت بسیار پایینی است. بعد از رسیدن به آخرین پارکینگ وسایل نقلیه بوسیله یک پل چوبی و کوچک به سمت چپ رودخانه دریوک رفتیم و مسیر را در امتداد رودخانه و پاکوب در پیش گرفتیم تا به دشت زیبای دریوک رسیدیم.
این دشت پر بود از انواع گیاهان وحشی و البته دام و گردشگران. ساعت 9:40 در گوشه ای از دشت مشغول صرف صبحانه شدیم. بعد از صرف صبحانه به سمت شرق دشت حرکت کردیم تا به آبشار زیبای دریوک رسیدیم. اینجا پر از گردشگرانی بود که آمده بودند از طبیعت لذت ببرند. متاسفانه عدم رعایت ایمنی توسط عده ای گاها موجب سقوط سنگ از بالای آبشار به پایین می شد که همین امر باعث ایجاد جراحت برای عده ای می شود. بعد از گرفتن چند عکس یادگاری ساعت 12 به دشت بازگشتیم و حرکت خود را به سمت دره غربی دشت دریوک در پیش گرفتیم این دره به سمت دره پنیری و قله شکر لقاس می رود. در ابتدای مسیر دره مجبور می شویم به آب بزنیم. آب چند دره در این منطقه به هم می پیوندند و عمق آن تقریبا تا زانوهایمان می شود. از آب عبور می کنیم و سپس مسیر را در امتداد رودخانه در پیش می گیریم. شیب مسیر متعادل است فقط سنگینی کوله ها کمی بچه ها را آزرده خاطر می کند. ساعت 14:15 در نزدیکی چشمه ای برای ناهار توقف می کنیم و 45 دقیقه ای را صرف ناهار و استراحت می کنیم. دوباره به مسیر خود ادامه می دهیم مناظر این دره فوق العاده زیبا هستند. منطقه پوشیده از انواع گل و گیاهان کوهستانی است گیاهانی مانند پونه کوهی، چای کوهی و گیاهان بسیار دیگری که ما با آنها آشنایی نداشتیم.
ساعت 16 در ارتفاع 2800 متری و قبل از دشت پنیری به یک چشمه رسیدیم که بنا به تصمیم سرپرست کمپ ها را در همانجا برپا می کنیم. محل کمپ مسطح و دارای پوشش یکپارچه گیاهی است بنابراین توصیه می شود برای حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب پوشش گیاهی آتش روشن نکنید. هرچند که منطقه هم چوب مناسب برای سوزاندن ندارد. نزدیکهای غروب هوا ابری و بارانی شد. شدت باران زیاد و همراه با تگرگ بود خوشبختانه این بارندگی طولانی نبود و فقط مدت کوتاهی ادامه داشت اما در همین مدت کوتاه دوستانی که اصول کمپ زنی را خوب رعایت نکرده بودند آب به چادرهایشان نفوذ کرد. بنابراین توصیه می شود همیشه اصول صحیح کمپ زنی را رعایت کنید.
صبح روز 15 خرداد 1395 بچه ها بجز چند نفری آماده صعود شدند و ساعت 5:15 به سمت قله حرکت خود را آغاز کردند. هیچ تیمی غیر از گروه ما در این روز در منطقه نبود. برای صعود قله شکرلقاس نیازی نیست به دشت پنیری بروید. مسیر تا خود قله دارای شیب متوسطی است که به علت طولانی بودن صعود را خسته کننده می کند و تنها مناظر چشم نواز اطراف است که خستگی را از تن همه بیرون می کند. بعد از محل کمپ به دشتی موسوم به انبار سنگ در ارتفاع 3000 متری می رسیم. بعد از دشت انبار سنگ ابتدا باید با احتیاط از روی سنگ های بستر رودخانه عبور کرد و شیب تندی طی کرد تا به روی یال برسیم. بعد از عبور از رودخانه گروه با صحنه ی حیرت انگیزی رو به رو می شود. یک خرس ظاهرا ماده به همراه 2 توله اش در فاصله ای نسبتا نزدیک (حدود 150 متری) بر روی دامنه کوه است که به محض دیدن ما فرار میکند. هر چند گامی که دور می شود بر میگردد و منتظر است تا دو توله اش به او برسند. گروه پس از دیدن این صحنه ی شگفت انگیز به مسیر ادامه می دهد. مسیر صعود از یال سمت چپ دشت پنیری است. باید دقت کنید در طول مسیر از یال جدا نشوید. تا 1.5 ساعت مانده به قله و تا قبل از ارتفاع 3800 متری قله پیدا نیست. مسیر بدون درگیری جدی با سنگ تا خود قله ادامه پیدا میکند.
بالاخره پس از حدود 5 ساعت پیمایش متناوب، ساعت 10:15 تیم به قله 4270 متری شکر لقاس یا همان ناظر بزرگ رسید از روی قله، جبهه شمالی کوه زیبای دماوند و دشت سرداغ به خوبی پیداست. بر روی قله شکرلقاس سرتاسر البرز مرکزی به خوبی نمایان است. خط الراس عظیم و دلربای دوخواهرون از قله ی ورارو تا چپکرو در سمت جنوب خودنمایی میکند. خط الراس کوه های نور و قله ی گرگ در سمت شمال و در سمت غرب ستیغ قلل مرتفعی چون خرسنگ، جانستون، خلنو، پالون گردن و البته شاهزاده ی کج گردن (آزادکوه) به وضوح نمایان است. سرعت باد به حدی زیاد است که نمیتوان زیاد بر روی قله ماند. عکسی به یادگار با پرچم گروه میگیریم و به سمت پایین سرازیر می شویم.
ساعت 14 تیم قله به کمپ ها بازگشتند و بعد از صرف ناهار در ساعت 15 کل تیم به سمت دشت دریوک حرکت خود را آغاز کرد. به علت بارندگی شب گذشته حجم آب رودخانه بیشتر شده بود و عبور از آب را با مشکل مواجه می کرد. به هر صورت در چند نقطه گدار مناسب انتخاب شد و از رود عبور کردیم. در نهایت کل تیم صحیح و سالم در ساعت 19 به کنار مینی بوس رسیدند و بعد از استراحتی کوتاه و نرمش به جهت سرد کردن و بستن کوله ها بر روی بارند به سمت اصفهان حرکت کردند. جاده هراز به علت پایان تعطیلات نسبتا شلوغ بود و همین امر باعث تاخیر در حرکت ما می شد.
روز یکشنبه 16 خرداد 1395 تقریبا در ساعت 9 صبح به اصفهان رسیدیم. در پایان خداوند را شاکریم که به ما این توانایی را داد تا در کنار دوستان خوبمان ساعاتی را در طبیعت بگذارنیم.
برای تهیه فایل GPS برنامه و هرگونه راهنمایی برای صعود قله می توانید با روابط عمومی گروه کوهنوردی اسپادانا تماس بگیرید.
-13-15.3.95/1.jpg)
-13-15.3.95/2.jpg)
-13-15.3.95/3.jpg)
-13-15.3.95/4.jpg)
-13-15.3.95/6.jpg)
-13-15.3.95/7.jpg)
-13-15.3.95/8.jpg)
-13-15.3.95/9.jpg)
-13-15.3.95/10.jpg)
-13-15.3.95/11.jpg)
-13-15.3.95/12.jpg)
-13-15.3.95/13.jpg)
-13-15.3.95/14.jpg)
-13-15.3.95/15.jpg)
-13-15.3.95/16.jpg)
-13-15.3.95/17.jpg)