موضوع : گزارش برنامه شنلی ( لاله های واژگون ) - گروه کوهنوردی پرواز
تاریخ اجرا : جمعه ۹۵/۲/۱۰
سرپرست: خانم یراقی
مسئول فنی: امیر حسین میر صالحیان
مکان : دهاقان
گزارش نویس :خانم سلطانی
ميعادگاه : دروازه شیراز
وسيله نقليه : اتوبوس
تعداد نفرات : ۳۴نفر
شنلی : کوهی است به ارتفاع ۳۳۵۹ متر
از سطح دریا که در جنوب شهرستان دهاقان ودرمنطقه سردشت ازاستان اصفهان
قرارگرفته و روستاهای بودجان ؛ آستانه چشمه سفید ؛ ورق ؛ مهر گرد ؛ در
اطراف این کوه قرار دارد .چشم انداز دامنه ها و دشت این کوه بسیار زیبا و
فرح بخش است و در فصل بهار پوشیده ازگونه های نادر انواع گل وگیاه میباشد
از جمله لاله های واژگون ؛ آلاله ؛ زنبق ؛ گون ؛ آویشن و…
نام شنلی بر گرفته از وجود سطح های صاف پراز شن درارتفاعات این کوه میباشد مردم محلی این کوه را
شندون هم می نامند .
در ضلع جنوبی این کوه دره زیبا وچشمه ای دائمی مشرف به روستای ورق وجود
دارد به نام ” آلا بلاغ ” و انبوهی از درختان بید در اطراف آن محل خوبی
برای استراحت ومسیر مناسبی برای صعود در تابستان می باشد.این چشمه برای
مردم منطقه بسیار مقدس است . در فصل زمستان این کوه به دلیل برف زیادی که
دارد محل خوبی برای تمرین صعود های زمستانی است
چشم انداز دامنه ها و دشت این کوه بسیار زیبا و فرح بخش است و در فصل
بهار پوشیده ازگونه های نادر انواع گل و گیاه میباشد از جمله لاله های
واژگون ؛ آلاله ؛ زنبق ؛ گون ؛ آویشن و…
حيوانات منطقه موردنظر عبارتند از روباه، خرگوش ، عقاب ، شاهین، کبک و….
روز جمعه دهم اردیبهشت سال ۹۵ ساعت ۶ صبح از دروازه شيراز اصفهان را
ترک کرده و به سمت شهرضا حرکت و ساعت ۷ صبح صبحانه را صرف کردیم و سپس به
سمت دهاقان جاده آستانه حرکت و در کیلومتر ۳ جاده دهاقان _بروجن در سمت چپ
، وارد جاده فرعی بودجان شده و پس از طی مسافتی در این جاده از اتوبوس
پیاده شده . ساعت ۳۰/۸ صبح از كنار جویبار سیمانی که از آب شدن برفها پرآب
شده بود ، گذر كرده عده ايي از خانواده ها همانجا براي استراحت ماندند
واطراق کردند وبقيه پس از نوشیدن آب و استراحتی کوتاه به سمت قله شنلی
ادامه مسیردادیم.
سکوت کوهستان ، به حدی زیبا بود که انسان را به یاد خدا و نعمتهای بیکرانش می انداخت و به جسم و جان آدم آرامش می داد.
چندین دستگاه اتوبوس وسواری دیگر منطقه را اشغال کرده بودند وگویی همه
برای ملاقات با لاله های واژگون قدم بر پهن دشت لاله ها گذاشته بودند .
از لاله واژگون زرد معروف در منطقه چيزي نديديم .
در طی مسیر از لاله های واژگونی که در دل صخره ها خودنمایی می کردند ،
شقايق هاي قرمز وزيبا که از دل بوته های خاردار گون سر بر افراشته بودند
, گل هاي نرگس وحشي و زرد رنگ تنوع ديگري از گلها ی کوهستان در كنار بوته
هاي خاردار بود .
همچنين آواز دلنشین ياران ودوستان بر دل کوه چه به دل می نشست و شور و
شوق و اشتیاقی دوستانه همراه با خاطرات به یاد ماندنی برای همه بر جای می
گذاشت .
در بين راه استراحت هاي كوتاه بود ودرعين حال آموزش عملي آقاي عشاقي
براي سرخوردن در برف ومهار كردن خود بود كه بسيار مفيد وبجا ولازم بنظر
ميرسيد .
ساعت ۱۲ روي قله بودیم و گروه پس از هم آوایی ، سرود ملی ای ایران را
خوانده و چند عکس یادگاری گرفته و پس از کمی استراحت ساعت ۱۴:۳۰ راه
فرود را در پیش گرفتیم .
ساعت ۱۶ همه باتفاق ناهار را سرسفره رنگینی از خوراکیهای متنوع و ساده
در كنار يكديگر وبا ارامش سرو كرده وساعت ۱۸ محل را ترك نموده وبا خاطراتي
خوش سوار بر اتوبوس شده راهي اصفهان شديم .