بنام خدا
دیروز از طریق شبکه های مجازی مطلع شدم برخی همنوردان گرامیم تصمیم دارند در روز سه شنبه 29 دی در صفه جمع بشن و طوماری رو در ارتباط با بنده تهیه و امضاء کنند. خیلی سریع نامه ای رو با متن زیر تهیه کردم و برای مسئول کارگروه روابط عمومی هیات استان ارسال کردم تا مانع اینکار بشم:
بنام خالق کوهها
بارها گفته ام و بار دگر می گویم
که من دلشده این ره نه به خود می پویم
در پس آینه طوطی صفتم داشته اند
آن چه استاد ازل گفت بگو ، می گویم
من اگر خارم و گر گل ، چمن آرایی هست
که از آن دست که او می کشدم می رویم
دوستان عیب من بی دل حیران نکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می جویم
همنوردان عزیز و گرامی
در چند صباحی که افتخار و فرصت خدمتگزاری به جامعه پر شور و توانمند استان اصفهان نصیب بنده شد ، چیزی جز شور و اشتیاق و میل به پیشرفت ندیدم. حتی اگر بعضی روزها سخنی و یا گلایه ای میشنیدم ، در اکثر قریب به اتفاق موارد میتوانستم رد دلسوزی و امید به اصلاح را در سخنان همنوردان منتقد ببینم. اعتقاد راسخ دارم که جامعه ای که در آن منتقد وجود نداشته باشد و یا منتقدان نتوانند با آرامش و بدون نگرانی حرف و نظر خود را مطرح کنند ، معلوم نیست بتواند در مسیر صحیح با سرعت به سوی پیشرفت حرکت کند. بدین لحاظ بنده علاوه بر اینکه شرمنده ی همراهی ها ، مشارکتها ، هم فکری ها و مساعدتهای تمامی شما همنوردان محترم هستم ، سپاسگزار منتقدینی بوده و هستم که با نقد بجا ، سازنده و مشفقانه ی خود ، کمک کردند تا آشنایی بیشتری با مشکلات و انتظارات و راه برون رفت از چالشها پیدا کنم.
علیهذا ضمن تقدیر و تشکر از حسن نظر و محبت شما گرامیان ، از محضر شما تقاضا دارم در برگزاری تجمع 29 دی تجدید نظر نمایید. حکایت کوهنوردان غیرو و توانمند ما ، حکایت 30 مرغی است که در جستجوی سیمرغ بودند حال آنکه سیمرغ ، خود آنان هستند که وقتی با هم باشند و اراده کنند ، کاری نیست که نتوانند از عهده ای برآیند. این صاحب نظری است که در جستجویش هستم......
به همت و معرفت و لطف همه ی شما درود میفرستم.
همنورد شما – علیرضا بوژمهرانی
اما به دلیل اینکه آقای مهندس نداف در ماموریت بودند نتونستند این پیام رو به موقع منتشر کنند. دیروز وقتی از پیاده روی عصرگاهی صفه برمیگشتم تا در جانپناه خاجیک به جمع مدرسان و مربیان محترم ملحق بشم ، دو نفر از همنوردان عزیزم رو دیدم که کنار یه بنر ایستادند. وقتی اون بنر رو دیدم و متوجه شدم این همون طومار است و این دو عزیز هم ایستاده اند تا به دیگر افرادی که به کوه اومدند در مورد اون توضیح بدهند ، بسیار شرمنده شدم..... راستش نمیدونم چی باید بگم یا بنویسم..... آن ذره که در حساب ناید ، ماییم......
پاسخگویی به مهر و محبت اگه نگیم غیر ممکنه اما میشه گفت خیلی سخت و دشواره. صمیمانه از تمامی دوستان و بزرگوارانی که این لطف رو نسبت به بنده داشتند تشکر میکنم. امیدوارم مجموعه فعالیتهایی که تاکنون با کمک همکاران پر تلاشم در هیات استان انجام شده مورد رضایت خداوند متعال و همنوردان گرامی واقع شده باشه و تصمیماتی که در آینده نزدیک خواهم گرفت و اجراء میکنم نیز با در نظر گرفتن خیر و صلاح و پیشرفت جامعه کوهنوردی استان باشه ؛ انشاءالله
بحمدالله پس از وقفه ای که در چند ماهه اول آغاز دور جدید هیات استان داشتیم (که دلیل اون لزوم بدست آوردن شناخت دقیقتر از توانمندیها ، نقاط قوت ، کاستیها ، نقاط ضعف ، تبیین فرآیندهای مورد نیاز ، انتخاب کادر اصلی هیات و کارگروهها ، هماهنگی با دیگر ارگانها و...... بود) هم اکنون شاهد سرعت گرفتن فعالیتهایی هستیم که خوشبختانه تاثیر مثبت بسیار زیادی رو در بر داشته. امیدوارم در ادامه این مسیر بتونیم گامهای پیش بینی شده بعدی رو هم ، محکم و سریع برداریم. انشاءالله در همایش 28 بهمن در این باره با دوستان صحبت خواهم کرد.
باز هم ممنون از بابت لطف و معرفت همه ی شما
علیرضا بوژمهرانی