گزارش صعود قله میل – منطقه کوهپایه
منطقه و مبدا صعود : کوهپایه – روستای شیرآباد
ارتفاع : 3035 متر
سرپرست برنامه : آقای رضایی
تعداد شرکت کننده : 11 نفر و یک راهنمای محلی
اجرا: گروه کوهنوردی خیریه رادمان
آشنایی با منطقه
کوههای مرکزی ایران بخشی از ارتفاعات فلات ایران است که نه جزو رشته کوههای خاوری و شمالی (از جمله البرز) و نه جزو رشته کوههای زاگرس به شمار میرود. به قولی اگر رشته عظیم زاگرس را که از ارتفاعات شمالی آذربایجان شروع میشود و در غرب و سپس جنوب ایران گسترش مییابد به یک قوس تشبیه کنیم. کوههای مرکزی ایران وتر آن قوس را تشکیل میدهند. بلندترین ارتفاعات مربوط به این کوهها در استان کرمان واقعاند. در حقیقت کوهستانهای معروف جوپار، هزار، لالهزار، پلوار و جبال بارز در استان کرمان متعلق به کوههای مرکزی ایراناند که از آن میان، هزار با ارتفاع 4465 متر در حقیقت بلندترین نقطه کوههای مرکزی ایران محسوب میشود.
کوههای مرکزی ایران در استان اصفهان نیز ارتفاعات مهمی را پدید آوردهاند. معروفترین و بلندترین قله این کوهها در استان اصفهان قله کرکس است که 3895 متر ارتفاع دارد. جهت کلی گسترش کوههای مرکزی ایران در استان اصفهان از شمال غربی به طرف جنوب شرقی است. در حقیقت این کوهها در شمال غربی استان اصفهان از استان مرکزی وارد استان اصفهان میشوند و در راستای فوق امتداد مییابند تا اینکه در جنوب شرقی استان اصفهان از این استان خارج شده، وارد استان یزد میشوند که گسترش آنها در استان یزد از جمله کوهستان معروف بالای 4000 متر شیرکوه را پدید میآورد. در این فاصله، از شمال غربی به طرف جنوب شرقی، به ترتیب کوهستانهای زیر در استان اصفهان پدیدار میشوند: کوهستان اردهال – کرگز – کرکس – دوروچین – مارشینان و میل . تمام این کوهها ارتفاعی بالاتر از 3000 متر دارند.
(برگرفه از کتاب کوههای استان اصفهان نوشته : آقایان هادی فوقانی و محمد رضا مومنی)
گزارش صعود :
در تاریخ دوم دیماه یکهزار و سیصد ونود و چهار پس از هماهنگی لازم با راهنمای محلی و سوار شدن افراد گروه در دروازه تهران و فلکه احمد آباد ساعت 40 / 6 صبح از خیابان جی به سمت شهر کوهپایه حرکت کردیم نزدیک ساعت 40/ 7 صبح به کوهپایه رسیدیم در ورودی کوهپایه نزدیک یک پل عابر پیاده، پایانه این شهر در کنار یک مسجد قرار گرفته که می توان از فضای سبز مقابل آن برای استراحتی کوتاه و صرف صبحانه استفاده نمود، با توجه به هوای خوب آنروز و با توجه به تشخیص سرپرست برنامه، تصمیم به صرف صبحانه شد، سپس طبق قرار با راهنمای محلی آقای یوسفی از کوهنوردان منطقه به اتفاق ایشان به سمت شیرآباد به راه افتادیم تا اینجا هوا خوب و فقط کمی مه آلود بود، برای صعود به این قله باید از کوهپایه به سمت مشکنان و در اولین دوربرگردان بعد از این روستا به سمت اصفهان برگردیم به محض مشاهده مجدد تابلو مشکنان، یک راه فرعی در سمت راست دیده میشود که به سمت روستاهایی همچون جندابه و نهایتا شیرآباد می رود. بیشتر این راه آسفالت و فقط 10 کیلومتر پایانی آن خاکی است هرچه بیشتر به سمت کوه نزدیک می شدیم مه هوا بیشتر و کم کم جاده فرعی که در پیش گرفته بودیم دارای برف و نهایتا بعد از طی حدود 2-3 کیلومتر منطقه کاملا پوشیده از برف شد بعد از عبور از روستای کوچک شیرآباد با توجه به شیب و برفی بودن مسیر مینی بوس با وجود بستن زنجیر چرخ نتوانست به مسیر ادامه دهد و تیم ما از آنجا به سمت قله به راه افتاد ، شروع حرکت ما ساعت 9 صبح از روستای شیرآباد بود بعد از حدود یکساعت حرکت در برف، به یک چشمه آب رسیدیم که استراحتی کوتاه در آنجا انجام شد
(موقیعت چشمه اب N32.82546 E52.64283)

به هر طرف نگاه میکردیم فقط مه بود هیچ اثری از قله دیده نمی شد با راهنمایی آقای یوسفی به راه افتادیم طبق گفته ایشان بعد از عبور از این چشمه کم کم باید روی یک یال که روبرویمان بود می رفتیم و در نهایت این یال ما را به سمت قله می برد اما بعد از حدود دوساعت با توجه به عدم وجود دید کافی و مشخص نبودن پاکوب، به مسیرهای دست به سنگ و پر برفی رسیدیم که صعود از آنها بعضا بسیار مشکل و خطرناک بود، جالب بود هر مسیری را که در آن هوای مه آلود انتخاب ، و به نطرمان مناسب می رسید، بعد از طی اندکی از آن به مسیر پر شیب و سنگی نامناسبی می رسیدیم ، جی پی اس همراهمان ارتفاع 2845 متری را نشان می داد بنابراین نزدیک 200 متری قله بودیم.


پس از بررسی منطقه توسط سرپرست گروه و به دلیل کافی نبودن تجهیزات برخی از افراد و خسته شدن آنها به دلیل پاکوب برف از پایین تا اینجا، تصمیم بر این شد که گروه به دو بخش تقسیم شود تیم اول که تجهیزات مناسب تری همراه خود داشتند به سمت قله و تیم دوم شامل 3 نفر به همراه راهنما به سمت روستای شیرآباد حرکت کردند. ساعت 20 / 12 است و تیم 8 نفری ما در شرایطی نامناسب، به سمت قله به راه افتاد که خوشبختانه بعد از حدود 15دقیقه هوا کمی صاف و قله در پیش رویمان ظاهر شد که پس از طی مسیر، ساعت 20 / 13 توانستیم قله را صعود کنیم، از محل جدا شدن گروه تا قله ارتفاع برف بیشتر شد بطوریکه در برخی نقاط ارتفاع برف به 40 سانتیمتر هم می رسید که به دلیل تازه بودن برف صعود را کمی مشکل کرده بود.

پس از گرفتن عکس یادگاری به سمت روستای شیرآباد به راه افتادیم، در بین راه استراحتی کوتاه به همراه صرف ناهار داشتیم و ساعت 15 /16 به روستای شیرآباد رسیدیم، با جمع شدن گروه، سوار مینی بوس شده و به سمت جندابه رفتیم و پس از استراحت مختصر و خواندن نماز در مسجد زیبای این روستا، به سمت اصفهان به راه افتادیم و در نهایت ساعت 30/18 همگی به سلامت به اصفهان رسیدیم.