عنوان برنامه: صعود قله میل فرنگی-مهریز-یزد
سرپرست و گزارش: کیوان زمانی
عکس : کیوان زمانی - پیمان آزادی
تاريخ اجراي برنامه: 22/07/94 الی 24/07/94
نفرات شرکت کننده: 1-کیوان
زمانی(سرپرست) 2- اشکان آل داوود 3-فرهاد جعفری4-علی عظیمی5-مرتضی
مصلحی6-جهانگیر فدوی7-علی صرامی8-پیمان ازادی9-سعید نیکوبین10-فرزان
احمدی11-ستایش نادری12- زهره یار احمدی.
توضیحات اجمالی:
نام قله: میل فرنگی
ارتفاع :3900
نوع فعالیت : کوه نوردی و سنگ نوردی
میزان سختی: فقط حرفه ای
استان : یزد منطقه مهریز -ادرشک
برنامه :1 و 5/1 روزه ترجیحاً برای صعود مطمئن 5/1 روزه اجرا شود.
بهترین زمان برای صعود به این قله به خاطر متغیر بودن شرایط جوی در این منطقه اردیبهشت و خرداد و اوایل مهرماه می باشد.
واژه میل در اصطلاح مردم محلی مهریز به قله های بلند و صخره
ای آن منطقه گفته می شود در اطراف میل فرنگی قله های دیگری هم وجود دارد که
ابتدای اسم آنها میل باشد و این که چرا فرنگی برای این که این قله را برای
اولین بار یک تیم انگلیسی صعود کرده اند و از آن زمان به بعد این قله به
میل فرنگی معروف شد.
این کوه سرسخت به راحتی اجازه صعود به هر کسی را نمی دهد و
باید خیلی حساب شده و با برنامه ریزی دقیق و نفرات و تجهیزات مناسب پای در
این کوه گذاشت.
و حتی بعد از صعود وقتی مقداری از قله دور می شوی و دیوارۀ زیر قله را فرود می روی باز هم عظمت و قدرت خود را یادآوری می کند
شرح گزارش:
ساعت 18 و سی دقیقه روز چهارشنبه 22/7/94 با یک دستگاه مینی بوس بنز به سمت یزد و مهریز حرکت کردم.
ساعت 1 صبح بیست و سوم به مهریز رسیدیم و با راهنمایی همنورد
با اخلاقمان ،آقای علیرضا جهازی از کوه نوردان و دوچرخه سواران فعال مهریزی
شب را در پارک سرو مهریز کمپ زدیم و استراحت کردیم لازم به ذکر است که
پارک سرو مکان خلوت و امن و بسیار زیبایی برای شب مانی است که دارای سرویس
بهداشتی نیز می باشد.
همه زحمات هماهنگی و گرفتن کلید ورودی مزرعه آدرشک را هم آقای
جهازی انجام داده بودند و قراربود طبق هماهنگی که از قبل با یکی دو نفر از
بچه های مهریز (آقای جهازی و آقای زارع زاده) داشتیم.صبح روز 23/7/94 وارد
منطقه بشویم که به آقای جهازی اطلاع داده بودند که پنجشنبه صبح به علت
حضور نیروهای سپاه که برای کوهپیمایی آمده بودند امکان ورود به منطقه نیست و
ما مجبور شدیم که تا ظهر در پارک سرو مهریز وقت بگذرانیم بعد از خوردن
ناهار و سوار کردن آقای جهازی و معصومی ساعت 30/1 دقیقه به سمت جنوب شهر و
ورودی منطقه ادرشک که منطقه نظامی هست و در ابتدای ورودی خاکی منتهی به دره
تابلوی ورود ممنوع هم دارد وارد می شویم.
از شهر تا ورودی دره 10 کیلومتر می باشد و در بدو ورود به
منطقه و در کنار درب آهنی ارتفاع از سطح دریا 2000 متر می باشد.از ورودی
درب تا مزرعۀ آدرشک با مینی بوس که اکثر مسیر را تا بالا باید با دنده یک
حرکت کند 20 دقیقه می باشد و با پای پیاده 5/1 ساعت زمان می برد.
ساعت 14 به مزرعه آدرشک می رسیم و بعد از مرتب کردن وسایل و
چک کردن و تقسیم وسایل فنی مشترک ساعت 45/2 حرکت می کنیم امروز قرار است تا
مکانی که بهترین نقطه کوه برای کمپ زدن است و در فاصلۀ 2 ساعتی قله قرار
دارد با کوله های سنگین صعود کنیم محلی ها به این مکان غار می گفتند که از
دور هم قابل مشاهده بود.
از مزرعه به سمت بالا در کنار نهر آب حرکت می کنیم و بعد از
15 دقیقه یک آبشار کوتاه ولی زیبا را در سمت چپمان می بینیم که آبی است که
از چشمه های بالا می آید و تا باغ ادامه دارد این آبشار در زمستان ها یخ می
زند و منظرۀ جالبی دارد یال سمت راست ابشار را به سمت بالا می رویم مسیر
ما به سمت شرق است و کمی متمایل به جنوب
آرام آرام شیب ها تندتر شد تا جایی که پای بچه ها لیز می خورد
تا سرانجام به دست به سنگها می رسیم که متاسفانه هوا خیلی زود تاریک می
شود و کار را کمی سخت تر می کند .پس از استراحت چند دقیقه ای و گذاشتن کلاه
های کاسک و بستن هدلامپ ها به دستور مسئول فنی برنامه آقای صرامی ،ادامه
مسیر می دهیم تا رسیدن به دهانه غار یکی دو جا دست به سنگ جدی دارد که با
کوله های سنگین و تاریکی کار را کمی مشکل می کند ولی در نهایت ساعت 30/6 به
غار می رسیم که مکان بسیار مناسبی برای شب مانی است و در این منطقه به
راحتی 16 الی 20 نفر می توانند استراحت کنند.
24/7/94 با نظر سرپرست کمی دیرتر حرکت می کنیم تا سنگها کمی
آفتاب بخورند به هر حال ساعت 30/7 دقیقه بعد از خوردن صبحانه حرکت می کنیم
از غار به بعد مسیر بسیار پرشیب و ریزشی می باشد و نفرات بایستی در نهایت
دقت گام برداری کنند ساعت 30/8 دقیقه بعد از چند دست به سنگ کوتاه و پشت سر
گذاشتن یالی پرشیب به قسمت صخره ای و دیواره های زیر قله می رسیم از اینجا
هارنس ها را می پوشیم و تجهیزات را بازبینی می کنیم و حرکت می کنیم اولین
دست به سنگ یک یال سنگی است که با حمایت بدنی و طناب انفرادی صعود می کنم
پس از چند پیچ و واپیچ و دست به سنگهای معمولی که فقط نیاز به امتحان کردن
گیره ها دارد به زیر دیوارۀ اصلی می رسیم که چاهی عمیق و مخوف زیر دیوارۀ
است با احتیاط به چاه نزدیک می شویم و درون آن را که پر از یخ است نگاه می
کنیم و آمادۀ صعود می شویم.چند نفر از بچه های هلال احمر مهریز که برای
تعویض و رول کوبی برای صعود زمستانه به این صعود آمده بودند زودتر از ما
سلو صعود کرده بودند و طناب ما را در کارگاه بالای سر دیوارۀ چاه آمادۀ
صعود کرده بودند با حمایت همنورد عزیزمان آقای صادق زارع زاده که خیلی سریع
با یک ریسیور 4 همگی را حمایت می کردند به بالای دیواره رسیدیم و از این
طاقچه تا قله را خیلی محتاطانه (چون که بسیار ریزشی بود و امکان داشت سنگ
های خیلی بزرگ به پائین حرکت کند) پیمودیم و رأس ساعت 10 صبح همگی خوشحال
از صعود عکس دسته جمعی گرفتیم.
از روی قله خط الراس دامگاهان و قلۀ فرعی آن قابل مشاهده
است.در شمال غرب طزرجان سفید پوش است و در غرب کوه ارنان به صورت یک تک قله
خودنمایی می کند که ارتفاعی حدود 3500 دارد.
خیلی زود مهیای پائن رفتن می شویم چون که استرس دیواره های
ریزشی را در برگشت داریم.با احتیاط کامل تا طاقچه بالای سر غار یخی را می
آییم و بعد از چک کردن کارگاه و بک آپ گرفتن از رول های دیگر این قسمت را
خیلی سریع فرود می رویم.
بعد از این قسمت و رسیدن همۀ بچه ها قسمتی هست که بایستی دست
به سنگ فرود آمد ولی به علت این که سال قبل یکی از بچه های مهریز در این
قسمت دچار حادثه شده و متاسفانه جان باخته بچه ها مهریز بالای این مسیر هم
یک رول زده اند.بلافاصله یک کارگاه با پک آب طبیعی آماده می کنیم و این
قسمت را هم بدون دردسر و اتلاف وقت فرود می رویم.
نکته قابل توجه در برگشت بعد از این دو مرحله این است که
نفرات بایستی با فاصلۀ کم از هم حرکت کنند چون به محض این که نفر جلویی خود
را نبیند تشخیص مسیر صحیح مشکل است.
ساعت 30/12 به غار رسیدیم و پس از استراحت و صرف ناهار 40/1
دقیقه از غار به سمت مزرعه حرکت کردیم و ساعت 40/4 دقیقه به مزرعه رسیدیم.
پس از رسیدن به مزرعه بدون اتلاف وقت پس از جمع آوری و تحویل
تجهیزات فنی به مسئول مربوطه به سمت اصفهان حرکت کردیم و این صعود هم با
خاطره ای به یاد ماندنی به اتمام رسید.
در انتها جا دارد از همه عزیزانی که گروه اژکهن را در این صعود به یادماندنی یاری نموده اند تشکر ویژه نمایم.
(به ویژه اقایان جحازی-زارع زاده و سالاری)