تاریخ اجرا: پنج شنبه 94/2/31 الی جمعه 94/3/1
مجری: گروه کوهنوردی اسپادانا اصفهان
مسئولیت های گروهی:
سرپرست: محمد نوری زاده
دستیار سرپرست و سرپرست تیم دریاچه نیاکان: عباس نریمانی
مشاور سرپرست و پشتیبان برنامه در اصفهان: احسان امین جواهری
مسئول آمادگی جسمانی: فروغ امامی
عقب دار: مهدی خادمی (تیم قله)، ابراهیم خلیلی (تیم دریاچه)
گزارش: محمد نوری زاده
عکس: محمد نوری زاده، عباس نریمانی، مهدی خادمی
وسیله نقلیه: مینی بوس بنز
تعداد شرکت کنندگان: 12 نفر (6نفر تیم قله و 6 نفر تیم دریاچه)
موقعیت مکانی:
استان چهارمحال و بختیاری، شهرستان کوهرنگ، روستای نیاکان
وضعیت آب در منطقه:
اردیبهشت تا خرداد در مسیر رودخانه و دریاچه نیاکان دارای چشمه های متعدد آشامیدنی، در مسیر کرپوش کوه آخرین چشمه در کنار رودخانه و چادرگاه عشایر (حدود 4.5 کیلومتر بعد از روستا) و بعد از جدا شدن از رودخانه منابع آب فقط برف چال های روی یال اصلی متناسب با فصل حداکثر تا پایان خرداد. در تابستان چشمه های فصلی در این منطقه معمولا خشک می شوند.
وضعیت پوشش گیاهی:
در مسیر رودخانه نیاکان دارای پوشش چمنزار و علفزار سبز در فصل بهار و به طور معدودی دارای درخت در چند نقطه از مسیر، در مسیر کرپوش کوه تا ارتفاع 3200 متری دارای پوشش گون
وضعیت پاکوب و راه:
در مسیر رودخانه دارای پاکوب مشخص از روستا تا دریاچه های نیاکان با شیب بسیار ملایم به طول 8 کیلومتر، در مسیر کرپوش کوه از روستا تا دره چادرگاه عشایر راه پاکوب مشترک با مسیر دریاچه و از چادرگاه عشایر تا یال اصلی بیشتر مسیر شن اسکی و پرشیب می باشد. بعد از رسیدن به یال اصلی تا گرده سنگی، مسیر دارای پاکوب و پس از گرده سنگی، مسیر با شیب زیاد و در بعضی نقاط دست به سنگ غیر فنی که به دلیل قرار گرفتن روی تیغه و وجود پرتگاه و یخچال در دو سمت گرده، نیاز به احتیاط کافی در موقع صعود و فرود دارد. برای بازگشت از قله در فصل بهار در صورت آشنایی و تجربه ی کافی در مورد نحوه ترمز در برف و فرود در یخچال و همچنین همراه داشتن کلنگ، میتوان از یخچال زیر قله برای فرود استفاده کرد که ادامه مسیر از چشمه کرباسی و ادامه مسیر در امتداد دره می باشد.
شرح برنامه:
روز پنج شنبه 31 اردیبهشت 94:
ساعت 17:40 در محل باغ گل ها در شهر اصفهان گرد هم آمدیم و پس از بار زدن کوله ها و تکمیل فرم رضایت نامه، راس ساعت 18 به سمت نیاکان حرکت کردیم. یکی از همنوردان هم در ابتدای جاده ذوب آهن به ما پیوست. بعد از توقف کوتاهی در شهرکرد برای سرویس بهداشتی، ساعت 10 شب به روستای نیاکان رسیدیم. جاده تا روستای نیاکان آسفالت می باشد و در مسیر سودجان به چلگرد بعد از رد کردن چشمه دیمه کوهرنگ، نرسیده به چلگرد با دیدن تابلوی روستای نیاکان به سمت راست می پیچیم. حدود 1 کیلومتر قبل از روستا در حاشیه رودخانه و مکان نسبتا مسطحی چادرها را در کنار هم برپا کردیم. شام را به صورت گروهی در کنار هم صرف کردیم و حدود ساعت 11 شب همه به داخل چادرها رفتند تا برای برنامه روز بعد آماده باشند. آسمان کاملا باز و پرستاره و هوا خنک و سرد بود.
روز جمعه 1 خرداد 94:
صبح زود ساعت 5 بیدارباش زده شد. همه چادرها تا ساعت 5:45 جمع شده بود و کوله ها به داخل ماشین منتقل شد. سوار بر ماشین مسیر حدود 1 کیلومتری تا روستا (مبدا پیمایش) را طی کردیم. ساعت 6 صبح در روستا کوله های سبک را آماده کردیم و ساعت 6:10 پس از انجام معارفه، آشنایی نفرات برنامه با یکدیگر، تقسیم وظایف و تشریح نکات ضروری، در هوای خنک بهاری پیمایش را شروع کردیم.


پس از حدود 20 دقیقه پیمایش در مسیر هموار و پاکوب در مکانی مسطح برای انجام نرمش و حرکات کششی توقف کردیم. با همراهی همنورد خوبم خانم فروغ امامی در حدود 15 دقیقه نرمش کردیم و سپس به مسیر ادامه دادیم. یک ساعت بعد از شروع پیمایش در کنار رودخانه در جای با صفایی به مدت نیم ساعت برای صبحانه نشستیم. پس از صبحانه مسیر را پی گرفتیم. در طول مسیر از کنار چند چشمه سار در آن طرف رودخانه گذشتیم. آب رودخانه در حدی بود که برای عبور از آن حتما کفش ها خیس میشد اما جای نگرانی نبود و در طول مسیر چندین چشمه وجود دارد که باید توجه داشت این چشمه ها غالبا فصلی است و به احتمال قوی در تابستان بسیاری از آنها خشک می شود.

پس از طی حدود 4.5 کیلومتر در مسیر با شیب بسیار ملایم در حاشیه رودخانه پرآب نیاکان به یک چشمه پر آّب میرسیم که رو به روی آن دره ای قرار گرفته که مسیر کوهنوردی ما از این دره در ارتفاع 2560 متری شروع میشود. عشایر به این دره کرباسی می گفتند. پس از هماهنگی کامل و گذاشتن قرار و مدار برای بازگشت با سرپرست تیم دریاچه، از آن ها خداحافظی میکنیم و هر تیم در قالب یک گروه جداگانه 6 نفره به مسیرهای هدف خود ادامه می دهند. تیم دریاچه نیاکان باید 3.5 کیلومتر دیگر به مسیر خود ادامه دهند تا به دریاچه های نیاکان برسند. 3 دریاچه فصلی نیاکان در این فصل (اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد) کاملا پر آب است و با فاصله چند صدمتری از هم قرار گرفته اند. ارتفاع دریاچه سوم 2700 متر می باشد.
تیم قله در قالب یک گروه 6 نفره قصد داریم قله ی کرپوش را به ارتفاع 3977 متر یکروزه صعود کنیم. پس از برداشتن آب از چشمه با انتخاب گدار مناسب با حوصله از رودخانه عبور کرده و به آن طرف آب میرویم. در همین ابتدا چند تن از همنوردان کفش هایشان خیس میشود. این رودخانه در فصل تابستان آب بسیار کمتری دارد.

خبر سلامتی عبور از رودخانه را با سرپرست تیم دریاچه مخابره میکنیم. در همان ابتدای دره چادرگاه عشایر برقرار است. حدود 10 روز است که از استان خوزستان به منطقه آمده اند. با 2 بانوی عشایر که مشغول خرد کردن تره های کوهی هستند! ملاقات میکنیم و بدون توقف به مسیر خود ادامه میدهیم. متاسفانه بخش زیادی از گیاهان کوهی در فصل بهار از ریشه کنده میشوند و بعضا گیاهان پیازدار که کندن انبوه آنها از یک منطقه میتواند آسیب زیست محیطی قابل توجهی به منطقه وارد کند. شیب های تند را ادامه میدهیم. دامنه دره کاملا شن اسکی است. پاکوب های ضعیفی را روی شن اسکی ها دنبال میکنیم و مرتب ارتفاع میگیریم.

حدود 2 ساعت طول میکشد تا به یال اصلی قله در ارتفاع 3250 برسیم طرف شمالی یال اصلی، برف چال های بزرگی روی دامنه قرار دارد. دریاچه دوم در دیدرس ما قرار میگیرد. با تیم دوم توسط بی سیم ارتباط برقرار میکنیم. آن ها به دریاچه سوم رسیده اند و سایه بانی با استفاده از باتون و پارچه برای خود درست کرده اند. شیب تندی را طی کرده ایم و حدود 850 متر ارتفاع گرفته ایم. از روی یال به مسیر ادامه میدهیم.

قله کاملا پیداست. یکی از همنوردان تقاضای ماندن میکند، از او میخواهم تا نقطه ای که مشرف به قله و گرده اصلی باشد ادامه دهد. در ارتفاع 3450 متری در نقطه ای مناسب و پس از چک نمودن آب و غذا و پوشاک وی با او خداحافظی میکنیم تا گرده ی زیر قله را طی کنیم و برگردیم. پس از ثبت کردن نقطه ای استراحت همنوردم در جی پی اس و گرفتن چند گرای شاخص در منطقه، 5نفره به مسیر ادامه میدهیم.

گرده ی سنگی در ارتفاع 3500 متری شروع میشود. با احتیاط چند مورد دست به سنگ را عبور میکنیم و ساعت 14:15 دقیقا به آخرین شیب قله میرسیم.

یکی از همنوردان تقاضا میکند همین جا بماند و منتظر بازگشت ما شود که موافقت می شود. 15 دقیقه بعد راس ساعت 14:30 هر 4 نفر به بالای قله ی کرپوش کوه می رسیم. جی پی اس ارتفاع قله را 3977 متر نشان میدهد.

منظره ی حیرت انگیزی است. رشته کوه طولانی زردکوه و قلل سفید پوش و 4000 متری درویش کزلی، چگاله، نازی، کلونچی، شاه شهیدان، دوزرده، آب سفید و هفت تنان در منطقه کوهرنگ از یک طرف و قلل کیوارستان، دری و شاهان کوه در استان اصفهان از طرف دیگر خودنمایی میکردند. پهنه ی قله ی کینو هم در استان خوزستان در دوردست پیداست. روی قله برخلاف پایین دست روستا، موبایل آنتن می دهد. خبر سلامتی تیم و صعود قله را به پشتیبان برنامه در اصفهان می دهم. تیم دریاچه در محلی قرار دارند که موبایل آنتن نمی دهد اما از طریق ارتباط بی سیم، وضعیت هر دوتیم را مخابره میکنیم. تیم دریاچه به محل جدا شدن از ما در کنار عشایر بازگشته اند.

بعد از ثبت عکس یادگاری با پرچم گروه، با احتیاط کامل ساعت 14:45 از قله به طرف پایین حرکت کردیم. گرده های سنگی را پشت سر گذاشتیم و در سر راه دوستانی که منتظر ما در طول یال مستقر بودند همراه تیم شدند. در بین راه در محلی روی یال اصلی توقفی در حدود 20 دقیقه برای ناهار مختصر داشتیم. بعد از رسیدن به بالای دره ی کرباسی، از یال اصلی قله جدا شدیم و شیب تند شن اسکی دامنه ی دره را به سمت پایین فرود آمدیم.

حوالی ساعت 18 بود به محل اسکان عشایر رسیدیم. آفتاب در حال بالا رفتن از دره ی رودخانه نیاکان بود. با رسیدن به رودخانه نیاکان که صبح از آن رد شده بودیم، مجددا ساعت 18:20 از داخل رودخانه گدار زدیم و پس از نوشیدن آب از چشمه به مسیر کم شیب حاشیه رودخانه به طرف روستای نیاکان ادامه دادیم. دوستان ما در تیم دریاچه ساعت 18:15 به روستا رسیده بودند و منتظر بازگشت تیم ما بودند. مسیر پاکوب و هموار را با سرعت بیشتری ادامه دادیم.

قبل از ساعت 20 به روستا رسیدیم. مینی بوس کمی قبل تر از روستا منتظر ما بود. دوستان و همنوردان عزیز دریاچه نیاکان به گرمی به استقبال ما آمدند و با چای گرم خستگی را از تن ما بیرون آوردند. بدن ها را با حرکات کششی سرد کردیم و با لطف همنوردان و راننده صبور گروه بلافاصله کوله ها را به روی باربند انتقال دادیم و سوار بر مینی بوس به سمت اصفهان حرکت کردیم. برنامه پیشنهادات و انتقادات در ماشین برگزار شد و همگی از اجرای برنامه راضی بودند. در بین پیشنهادات یکی از همنوردان پیشنهاد دادند در برنامه های سنگین کوهنوردی مانند کرپوش برنامه ها به صورت دو روزه و با کوله سنگین اجرا شود تا بخشی از مسیر در روز قبل از صعود نهایی طی شود که البته به نظر می رسد مسیر پرشیب رفت و برگشت کار را به قدر زیادی مشکل کند و اگر نیاز باشد کوله های سنگین در کمپ بماند نیاز است کسی از همنوردان در محل کمپ مراقب وسایل باشد. به هر صورت پس از توقفی کوتاه برای سرویس بهداشتی در شهرکرد، حدود ساعت 23:20 به اصفهان رسیدیم و باز هم برنامه ای دیگر با همراهی همنوردان عزیز با قوت اجرا شد و همگی به سلامت به خانه هایشان رفتند. پیک برنامه برای اعضا 30000 تومان و برای غیر اعضا 35000 تومان شد که از شرکت کنندگان اخذ گردید و صورت گزارش مالی تنظیم و تحویل کمیته مالی گروه گردید.
طول مسیر برنامه پیمایش روستا تا دریاچه های نیاکان به صورت رفت و برگشت مجموعاً 17.5 کیلومتر شد. همچنین طول مسیر صعود قله کرپوش از روستا تا قله و برگشت تا روستا مجموعاً 21 کیلومتر شد. برای رسیدن به دریاچه از روستا مجموعاً باید 300متر ارتفاع اضافه کرد و برای صعود کرپوش از روستا مجموعا1600 متر افزایش ارتفاع نیاز است. فایل GPS برنامه ( قله کرپوش و مسیر روستا تا دریاچه نیاکان) ثبت گردیده و برای استفاده ی سایر کوهنوردان و گروه ها و باشگاه های کوهنوردی در آرشیو گروه کوهنوردی اسپادانا بایگانی میگردد.
مابقی تصاویر از برنامه پیمایش رودخانه تا دریاچه نیاکان:



