دره نوردی
Canyoneering
دره نوردی یکی دیگر از شاخه های مهیج کوهنوردی است؛ اگر چه ماهیتا
بسیار با آن متفاوت است. دره نوردی را شاید بتوان یکی از زیر شاخه های گردشگری
ماجراجویانه نیز دانست. این کار نیاز به دانستن تکنیک های مخصوص و عبور از
آب های خروشان و همچنین شنا و شیرجه دارد با این تفاوت که فرود به دنیایی ناشناخته
و گاهی هم خطرناک است. دره ها معمولا در بین یال های کوه ها به وجود می آیند و یا در
میان گسل ها دیده می شوند و بستری مناسب برای رودها و نهرها هستند. همین عامل باعث
می شود که در دره ها با گذشت سالیان دراز جریان آب اشکال متنوعی را در میان صخره
ها به وجود آورد و وجود همین اشکال و فرم ها جزو یکی از جذابیت های این رشته است.
دره نوردان از مسیر خط القعر کوه طی طریق کرده و پایین می روند تا
به پایین دره برسند. بیشتر مسیرها صعب العبور
بوده و گاهی نیز با فعالیت های دیگر تلفیق می شود. به طور مثال در جایی شخص مجبور می شود پرشی را داشته باشد و یا حتی
مسیری را با قایق و یا شنا کردن طی کند. اصولا دره هایی برای پیمایش جذاب هستند که
با عرض کم و دیواره های بلند محصور شده باشد و در میان آن آبشارهای متعددی شکل
گرفته باشد و از طرفی فرار از دره از راه دیواره ها غیر ممکن باشد و کامل کردن
مسیر فرود تنها راه رهایی باشد. این فعالیت به این دلیل هیجان انگیز است که پیش
بینی مواجهه با نوع مسیر و یا مشکلات سخت است و معمولا فرد راه بازگشتی به بالا
نداشته و باید مسیر دره را تا پایان طی کند. از نقطه نظر دیدن زیبایی های طبیعت
این کار بی نظیرترین نقاط طبیعت را در پیش چشم قرار خواهد داد.
بدینوسیله مناظری دیده خواهند شد که بسیار بکر و با طبیعتی
وحشی است. البته به همین دلیل حساسیت های منطقه نیز بالاست. همانند آنچه در غارها
گفته شد، در حفظ محیط طبیعی باید بسیار کوشا بود. برای عبور از آبشارها بعضی اوقات
نیاز به نصب گارگاه است که یا به صورت مصنوعی و با استفاده از ابزارها انجام
می شود و یا به صورت طبیعی و با استفاده از عوارض طبیعی این گارگاه ها بر پا می
شوند یا اصلا نیاز به نصب گارگاه نیست و با شیرجه و پرش از آبشارها می شود از مسیر
عبور کرد. تجهیزات دره نوردی شامل وسایل صعود و فرود، طناب نیمه استاتیک، کلاه
ایمنی و تسوت و کفش های طراحی شده برای این رشته است. دره
نوردان در گذشته از تجهیزات سنگ نوردی و کوهنوردی استفاده می کردند اما امروزه با
توجه به تخصصی تر شدن و رونق این رشته به صورت یه رشته مستقل و مجزا در سراسر
جهان، ابزارهای مخصوص این رشته نیز طراحی و ابداع شده اند که در ایجاد راحتی در
زمان پیمایش و جلوگیری از اتلاف انرژی وزمان نقش بسزایی دارند لازم به ذکر
است دره نوردی از فعالیت های همگانی نیست. کاری مهیج که باید خطرات آن را همواره
در نظر داشت. مهمترین خطر در دره نوردی بارندگی و ایجاد سیل های آنی در مسیر دره
است. دره نوردان به دقت شرایط جوی منطقه را مد نظر قرار داشته به علاوه باید به
بارندگی های آن حوضه آبریز نیز توجه داشته باشد. در صورت آمدن یک سیل دره نوردان
هیچ گریزی نداشته و با خطر مرگ روبه رو خواهند شد. یکی دیگر از خطراتی که دره
نوردان را تهدید می کند، هیپوترمی است. هیپوترمی به دلیل درگیری با آب های سرد و
از دست رفتن انرژی بدن به وجود می آید. البته با داشتن علم و تجربه کافی می توان
از وقوع چنین اتفاقاتی جلوگیری کرد. متاسفانه به دلیل سهل انگاری کوهنوردان و
طبیعت گردان و کوچک شمرده خطرات در این رشته در سال های گذشته اتفاقات ناگواری در
این رشته رخ داده است که امید است تا با ایجاد کارگاه های آموزشی و تلاش متخصصین
در امر آموزش صحیح در این رشته دیگر چنین حوادث ناگواری رخ ندهد. اواخر
قرن بیستم دره نوردان افرادمتخصصی بودند که به کشف دره های بکر می پرداختند در
همین دوران بود که آوازه ی زیبایی دره ها در همه جا گسترده شد .رسانه
ها درمورد دره ها و رازهای درون آنها رویا پردازی کردند و کتاب های راهنمای زیادی
در این باره منتشر شد.تا اینکه در سال2000 دره نوردی یکی از سریع ترین ورزشها در
کل دنیا شد
امروزه
در این جایگاه هنوز یک مرجع مناسب برای این رشته نداریم واین لغزش به این جهت است
که دره نوردی مجموعه ای از مهارت هایی است که در سایر وزشها از قبیل
کوهنوردی،غارنوردی ،سنگنوردی و آبهای خروشان وجود دارد . هر یک از این مهارت ها
میتواند در تحکیم دانش نوآموزان دره نوردی موثر و مفید واقع شود در حقیقت افرادی
که به صورت تخصصی به این ورزش می پردازند
این جزوه یکی از اولین هاست کسانی که از اطلاعات فنی
این جزوه استفاده می کنند باید کاری فراتراز خواندن یک مطلب انجام دهند. کسب
مهارت با تمرین به وجود می آید و تصمیم گیری با تجربه به دست می آید این جزوه
مشتاقانه به اطلاعات شما میافزاید نه اینکه جایگزینی برای مهارت های کسب شده
به وسیله ی شما و همنوردانتان باشد .در اینجا باید در مورد مهارت های پیش نیاز
صحبت کنیم ،به عقیده ی من بهترین دره نوردان افراد باتجربه ای هستند که نه تنها در
کوهنوردی و کار با طناب مهارت دارند بلکه راهنمایان خوبی در دره های صخره ای هستند
.در درجه ی اول هر کسی باید یک کوهنورد خوب باشد نه به این معنا که در یک باشگاه
محلی یا دریک برهه ی زمانی خاص بلکه در کوهستان یعنی مکانی که فنون کوهنوردی به
خوبی فراگرفته می شود
راه مناسب دیگر برای کسب آمادگی در دره نوردی یادگیری شنا
در آبهای خروشان است .در ورزشهایی که مربوط به
رودخانه و آب است شرکت کنید . دوره های نجات درآب را بگذرانید چنانچه شماجهت
استفاده از این فنون و اعمال آنها در دره ، این مهارت ها را قبل از مطالعه ی این
جزوه کسب کنید ، جزوه را بهتر متوجه خواهید شد و می توانید در دامنه های
وسیع تری نسبت به این ورزش شرکت کنید از بیابان های خشک گرفته،دره ها ی آبی، جنگل
های بارانی تا دره های منجمد در قله های بلند این جزوه مطالبی نظیر
اصول دره نوردی – درجه بندی دره ها – شناسایی و کار با ابزار های مختلف دره
نوردی - ایجادوامنیت کارگاه های فرودی – حمایتها –
بازگشایی معبر دره – اصول اولیه امدادو نجات در دره .... را آموزش می دهد
دره، دره پيمايي و دره نوردي
دره به راهرويي باريك، عميق با ديواره هاي صخره اي و شيب
دار كه به وسيله جريان آب بر روي زمين ايجاد شده، اتلاق مي شود. صعود يا نزول يك
دره ممكن است به مهارت هايي از قبيل پياده روي، كوهنوردي، پرش، ليز خوردن، راپل، و
شنا نياز داشته باشد. دره نوردي معمولا به فعاليتي گفته مي شود كه به شنا در جريان
آب و فرود در زير آبشار نيازمند است. دره پيمايي عمومي تر بوده كه بيشتر به پياده
روي در دره گفته مي شود، اما هم دره نوردي و هم دره پيمايي معمولا به كار با طناب
نيازمند است. دره ها به وسيله نوع تشكيل، نوع بافت سنگي كه دره از بين آن عبور مي
كند، و ديگر روش ها طبقه بندي مي شود. براي يك دره نورد مهم اين است كه طبقه بندي
بيانگر تكنيك هاي مورد نياز در فرود دره باشد: دره خشك بوده يا خيس است، باريك با
شيب تند بوده يا عريض و باز است، فني است يا غير فني
ریکس
ها و خطرات
خطرهاي طبيعي آنهايي است كه قابل رويت بوده يا حس مي شود:
ريزش سنگ، جريان آب، آب و هوا، و نيروهاي ديگر. خطرهاي ديگر به وسيله شكست در
انجام كار يا عكس العمل نامطلوب به وجود مي آيد. اين خطرات مي تواند تاثير گزار تر
از خطرهاي طبيعي بوده و هنگام اشتباه در برنامه ريزي و سرپرستي به وجود مي آيد: كه
شامل اتمام غذا و آب ، كافي نبودن تجهيزات، عدم تفهيم درست نقشه ها، ارتباطات
ضعيف، عدم انعطاف در برنامه، حواس پرتي؛ دودلي، عدم تخمين دقيق توانايي ها،
رفتارهاي گروهي، فواصل، و سختي ها، بي صبري، ازخودراضي بودن و اعتماد به نفس بي
جا، رقابت و فشارهاي رواني بي مورد،و نداشتن اطلاعات دقيق. زماني كه خطرات طبيعي
با اشتباهات فردي همراه مي شود، نتيجه ريسك بسيار بالا و خروجي بد خواهد بود
در دره ها با توجه به جذابیتهای بسیار و هیجان نشاطی که
غالبا” تیمهای پیمایش کننده را در بر می گیرد این نوع فعالیتهای ماجراجویانه تبدیل
میگردد و میتوانند بسیار خطرناک و پر حادثه شوند. نوع جذابیت در بسیاری از مواقع
به خاطروجود دیواره های سنگی در طرفین رودخانه، تیمهایی که به دره وارد می شوند
راهی بجز پیمایش مسیر دره تا انتها ندارند. و بسیار دیده شده در اینگونه درهها به
علت محدود بودن فضای باز بالای سربه و خاطر عمیق بودن دره و یا وجود انبوه درختان
دستگاه های ردیابی GPS از
نشان دادن دقیق مکان باز مانده اند لذا مطالعه و شناخت دقیق موقعیت جغرافیایی
منطقه قبل ازاجرای برنامه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است
اهمیت هواشناسی در پیمایش دره: به خاطر اینکه نفرات در زمان
پیمایش دره دقیقا” در قعر
دره حرکت می کنند لذا به منظور پیش بینی هر گونه خطر احتمالی قبل از اجرای هر گونه
حرکتی می بایست در رابطه با شرایط جوی منطقه و حتی کلیه مناطقی که حوضه آبریزشان
دره مورد نظر را شامل میشود در زمان اجرای برنامه اطلاعات کافی بدست آورد
تجهیزات دره نوردی
تجهیزاتی همچون: طناب استاتیک، کارابین پیچ، کارابین ساده ،
تسمه و طنابچه بلوک جهت کارگاه های فرود، چکش ، انواع میخ ، رول، صفحه رول، دسته
رول کوبی و مته، حلقه فرود، کلاه کاسکت، چاقو، طنابچه پروسیک، دیزی چین و تسمه خود
حمایت ، تی بلاک....
تجهیزات
کوهنوردی مانند : کوله پشتی ، کفش مناسب تجهیزات نقشه خوانی و هدایت مسیر: قطب
نما، نقشه، GPS، مواد و کاغذ و خطکش تجهیزات کمپینگ و شب مانی:
در بسیاری از مواقع به علت طول راه تیم پیمایش کننده دره مجبور به چند شب
اقامت در مسیر دره می شود. لذا به لوازمی به منظور سپری کردن این اوقات نیازمند
است. لازم به ذکر است که این لوازم باید بر اساس تعداد کمپ های مورد نیازاز پیش در
بسته های جداگانه برای هر نوبت اقامت بسته بندی شوند. ودر نهایت همگی توسط
کیسه ضد آب مخصوص Dry” “bag یا
کیسه های نایلونی بزرگتر ضد آب شوند. و در صورت نیاز مجدد بعد از
استفاده مجددا” آب بندی شوند.
زیر انداز و کیسه بیواک : از مهمترین تجهیزات کمپینگ به
شمار می آید.مسلما” شخصی که شب را بر روی زمین سرد کوهستان به صبح می رساند به علت
بی خوابی قادر به بازیابی توان ازدست رفته خود نبوده ومقدار بسیار زیادی از نیرویی
را که برای پیمایش ادامه مسیر نیاز دارد را از دست می دهد. مواد غذایی ، لباسهای
خشک اضافه ، لوازم خوراک پزی ، لوازم بهداشت فردی و … . تجهیزات
پزشکی: پتوی نجات ، کیف امداد پزشکی ، داروی جلو گیری از گزش حشرات : در
دونوع قبل و بعد از گزش
کمپینگ مکانی که یک تیم در زمان پیمایش به منظور اقامت
شبانه در نظر می گیرد می بایست دارای چند خصوصیت باشد که مهمترین آنها ایمنی از
لحاظ قرار نگرفتن در معرض سیل است، استقرار نفرات در کنار آب حتی ممکن است در
زمانی که هیچ گونه ابری نیز در آسمان دیده نمی شود خطر آفرین باشد. در بسیاری از دره
ها وجود یخچالهایی بزرگ در دل کوهستان سر منشع وجود رودهای بزرگ می باشد، در فصول
گرم سال به خاطر تابش خورشید در وسط این یخچالها دریاچه های بزرگی پدید می آید که
گاهی در اثر شکستن دیواره کناری این دریاچه ها و سرازیر شدن آب آنها درون رودخانه
سیلهای بسیار بزرگی بوجود می آید. قرار نگرفتن کمپ در جریان مستقیم باد نیز از
مهمترین مسائل می باشد. جلو گیری ازهجوم حیوانات گزنده و خزنده: یکی از راه
های جلو گیری از هجوم حشرات گزنده در مواقع شب مانی خیس کردن مقداری تنباکو در آب
و ریختن آن بدور محل اطراق و همچنین مالیدن آب آن بر روی قسمتهای عریان پوست می
باشد. همچنین می توان با خوردن قرص ویتامین B1تا
حدودی از گزش پشه ها ایمن بود. توجه به حفظ انرژی گرمایی بدن: در طول اقامت
شب بهتر است که لباسهای خیس را با لباس خشک تعویض و لباس خیس را با پهن کردن
در معرض باد خشک کرد ، این کار باعث میگردد در ابتدای صبح و در دمای سرد مجبور به
پوشیدن لباسهای خیس خود نشوید. ضد آب کردن لوازم برای جلوگیری از ورود آب به درون
لوازم بعضی از شرکت های تولید کننده این تجهیزات کیسه های ضد آبی را تولید می کنند
که برای محافظت از تجهیزات در مقابل رطوبت و آب بسیار مناسب میباشد . گاهی این
کیسه ها خود به صورت کوله پشتی های ضد آب به تنهایی بر روی دوش حمل می شوند گاهی
نیز بدون بند شانه می باشند که باید داخل کوله قرار گیرند . دیده شده این کیسه ها
که به Dry bag معروف
می باشند نمی توانند به صورت کامل مانع نفوذ آب به داخل شوند .لذا بهتر است لوازم
حساس را داخل کیسههای نایلونی قرار داده و در Dry bag قرار
داد. چنانچه از کیسه مخصوص استفاده نمیکنید باید هر قطعه را به صورت
جداگانه در کیسه نایلونی بست سپس همگی را درون کیسهای بزرگتر قرار داد و آن را آب
بندی کرد و در کوله گذارد
لباسهای wetsuits این
گونه لباسها آبی به خود جذب نمی کنند و سریعا” خشک می شوند. با توجه به اینکه لباسهای
دره نوردان به دفعات خیس می شود چنانچه از جنسهای خشنی همچون کتان تولید شده
باشند. موجب سائیده گی بر روی پوست شده همچنین به دلیل جذب رطوبت و آب باعث
اتلاف انرژی بدن میگردد
لذا توصیه می گردد از لباسهای همچون مایو و شلوار و پیراهن
های استرچ استفاده کرد. زیرا آنها آب کمتری را به خود جذب می کنند و همچنین
به علت ثابت قرار گرفتن بر روی پوست آسیب کمتری را از حیث عرق سوز شدن به بدن وارد
می کنند. چرب
کردن نقاط حساس بدن نیز کمک بسیاری در این مورد می کند. کوله پشتی مخصوص دره
نوردی: اکثر این کوله ها در کناره های خود دارای قسمتهایی از جنس توری و تعدادی
سوراخ در کف می باشند. این خصلت باعث خارج شدن سریع آب و کاهش وزن کوله بعد از
خروج از آب می شود
هارنس ویژه پیمایش دره: به جهت اینکه پیمایش کنندگان دره
بسیاری از مواقع بر روی سطوح محل ریزش آب که به سرسره های آبی معروف می باشند سر
خورده تا درون حوضچه های پایین این سرسره ها غوطه ور شوند کارخانه های سازنده
هارنس نوع خاصی را برای این منظور طراحی می کنند که در قسمت پشت خود دارای پوششی
از جنس فوم مقاوم در مقابل سایش می باشد تا از وارد شدن صدمات احتمالی به بدن نفرات
جلو گیری شود
فرمت اصلی سیستم درجهبندی درهای ACA شامل
دو رقم میباشد:
رقم اول شامل یک مقدار عددی است که نشاندهنده کمیتهایی در
ارتباط با زمین و کار با طناب میباشد و در زیر توضیح داده شده است.
رقم دوم یک حرف الفبا است که نشاندهنده کمیتهایی در رابطه
با حجم آب و جریان آن میباشد و در زیر توضیح داده شدهاند.
کمیتهای دیگری نیز ممکن است اضافه شوند که نشاندهنده
میزان خطر، تعهد زمانی میباشند. درجهبندیها افزاینده هستند. به طور مثال فرود
یک دره کلاس ۳ نیاز به مهارتهای تعیین شده کلاس ۳ دارد. درست مانند مهارتهای
تعیین شده کلاسهای ۱ و ۲٫
توجه:
درجهبندی به فرودهایی در شرایط عادی در طی فصولی که فصلهای
معمولی درهنوردی محسوب میشود، اشاره میکند.
شرایط نامساعد، مانند بالاتر بودن سطح آب از حد معمول آن یا
سردتر بودن دما سختی فرود را افزایش خواهد داد.
کار با طناب فنی / زمین
۱
درهپیمایی
غیرفنی است؛ به طناب نیازی نیست. شامل بالارفتن با شتاب که
گهگاه نیاز به استفاده از دستها برای حفظ تعادل و حمایت میباشد. حرکت به بالا و
پایین دره امکانپذیر است.
۲
درهنوردی در سطح ابتدایی
چهاردست و پا رفتن، بالارفتن از شیب نرم یا نزدیک به قائم
یا پایین آمدنی که مکرراً از دستها استفاده شود.
استفاده از طناب انفرادی، حمایتها، پایین دادن وسایل و
موارد اورژانس توصیه میشود. حرکت به بالا و پایین دره امکانپذیر است.
۳
درهنوردی در سطح متوسط
فرود فنی، فرود، میتواند سخت و خطرناک باشد. بیشتر مردم از
فرود استفاده میکنند.
به طناب برای حمایتها و فرودهایی که با پرتاب طناب هستند،
نیاز است. کارگاههای
طبیعی و تثبیت شده مشهودند. بالاآمدن و بازگشت از دره نیاز به طنابهای تثبیت شده
صعود دارد. ممکن است به فنون فرود از چاله آب (دستیاری، محاسبه وزنها) نیز نیاز
باشد.
۴
درهنوردی پیشرفته
مسیر ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:
۱) صعود و
فرود آزاد و سخت
۲) بالارفتن
با استفاده از کمک مستقیم
۳) فرودهای
چند طنابی(مرحله ای)
۴) کار
پیچیده با طناب مثل میانیهاو فرودهای برگشت پذیر
۵) گذرگاههای
ناشناخته و نامشخص طبیعی
۶) مهارتهای
پیشرفته حل مشکلات و زدن کارگاه.
سطح / جریان آب
A
معمولاً خشک یا خیلی کمآب. آبشارهای خشک
آب، اگر باشد میتوان از آن اجتناب کرد یا بسیار کمعمق
است. کفشها ممکن است خیس شوند ولی به لباس غواصی یا لباس خشک نیازی نیست.
B
معمولاً آبی جریان ندارد یا جریان خیلی کندی دارد. حوضچهها
ساکن. فرودها معمولاً خشک یا حرکت در یک باریکه آب هستند. انتظار چمباتمه شدن و
شنا را داشته باشید.
ممکن است به لباس غواصی و لباس خشک نیاز باشد و این بستگی
به آب و دمای هوا دارد.
C
معمولاً آب جریان دارد. آبشارها، انتظار غوطه وری در حوضچه
یا شنا در جریان آب را داشته باشید. ممکن است به لباس غواصی
و لباس خشک بسته به آب و دمای هوا نیاز باشد. دره های رده C خیلی
دقیقتر به سیستمهای زیر طبقهبندی میشوند:
C1 = معمولاً
آب جریان سبک و معتدل دارد. ( آبهای کمخطر )
C2 = معمولاً
آبهای دارای جریان قوی و آبهای خطرناک مانند هیدرولیکها و سیفونها نیازمند
مهارتهای پیشرفته و مراقبتهای خاص هستند.
C3 = معمولاٌ
آبهایی با جریان خیلی قوی هستند. آبهای خطرناک خطرساز،( فقط فنیکاران )
C4 = مشکلات
بینهایت و مخاطرهها قابل جبران نیستند حتی برای حرفهایهای باتجربه با مهارتهای
شنای قوی.
توجه: سطح آب
در هر درهای از سالی به سال دیگر، فصلی به فصل دیگر، حتی روزی به روز دیگر متغیر
است. اگر با رسیدن به درهای، فهمیدید که سطح آب یا جریان آن بیشتر از درجهای است
که مشخص شده بود، فرود شما بسیار دشوارتر از آنچه در توضیحات مسیر مشخص شده، خواهد
بود. در آن صورت لازم است که تصمیمتان را برای فرود، دوباره ارزیابی نمایید.
احتمال خطر/خطرناک (اختیاری)
G
خوانندگان عمومی
فقط برای کسانی است که دارای مهارتهای مناسب میباشند.
PG
رهنمودهای اساسی توصیهشده
حتی با وجود مهارتهای مناسب، تازهکارها باید تلاش کنند.
R
احتمال خطر
یک یا چند فاکتور برجسته خطر وجود دارند که میتوانند فرود
را پیچیده کنند. مهارتهای
فنی،آمادگی روحی و جسمی و استقامت و بردباری، تشخیص صداها که بسیار حیاتی است –
این برنامه به تازهکارها توصیه نمیشود.
X
شدید
چندین فاکتور خطر وجود دارند که فرود را پیچیده میکنند.
خطا در فن یا قضاوت احتمالاً باعث آسیبهای جدی یا مرگ میشود. فرود تنها باید
توسط درهنوردان ماهر انجام گیرد.
XX
شدت دو برابر
به وضوح تهدیدکننده زندگی است. ( اجتناب کنید)
توجه: وجود
درجهبندی خطر و جدیت آن نشان میدهد که دره بیش از حد متعادل خطرناک است. نبود
درجهبندی خطر و جدیت آن به معنی این نیست که خطری وجود ندارد. همه
درهنوردیها خطر دارند.
فاکتورهای خطر شامل تعداد و دفعات فرودها، طول فرودها (یک
طنابی یا دوطنابی)، در معرض بودن، دسترسی به کارگاه، کیفیت کارگاه، یافتن مسیر،
راهبندها، حل مشکلات، پتانسیل سیل ناگهانی، دسترسی به خروجیها و زمین مرتفع،
دمای آب، طول مدت غوطهوری در آب، و دشواری برون کشی یا نجات فاکتورهای خاص در توضیحات
مسیر اشاره شدهاند.
قبل از پیوستن به برنامه در مورد تمام مخاطرات خوب فکر کنید
مسئولیت مستقیم حفظ جان شما به عهده خود شماست، توان خود را بسنجید و سپس اقدام
کنید.
زمان/ تعهد(اختیاری)
نیمروزی
I
کوتاه- به طور معمول تنها به دو ساعت زمان نیاز دارد
II
به طور معمول به یک نیمهروز نیاز دارد.
یک روز کامل
III
به طور معمول به بیشتر ساعات یک روز نیاز دارد
IV
انتظار میرود یک روز کامل طول بکشد. صبح خیلی زود شروع
کنید- چراغ پیشانی بردارید. برای تاریکی احتمالی برنامهریزی کنید.
چند روزه
V
انتظار میرود میانگین یک روز و نیم طول بکشد.
VI
انتظار میرود میانگین دو یا چند روز طول بکشد.
توجه: تخمین
زمان بر اساس میانگین گروه ۶ نفره یا کمتر است. گروههای بزرگتر یا گروههایی که
تجربه کمتری دارند زمان بیشتری میخواهند. ارزیابی دقیق از تواناییهایتان
مهم خواهد بود. برای برخی کاربرها، ممکن است اشاره به زمان از نظر نیمروز، یک روز
کامل یا چند روز، کافی باشد. دیگران ممکن است تخمینهای مشخصتر را ترجیح دهند و
استفاده از سیستم اعداد یونانی رایج در صخرهنوردی را انتخاب کنند.
S= گذرگاههای
باریک و تنگ Slot designation
درههایی که از شکافهای به هم فشرده تشکیل شدهاند، رده
خودشان را دارند، شکافها میتوانند آنقدر باریک باشند که برای حرکت به طور افقی،
بالای کف دره راه را ببندید. یک «S» به
درجهبندی زمین برای نشاندادن بخشهایی از دره که به شدت تنگ است اطلاق میشود.
عبور نفرات به صورت انفرادی و از پهلو است
یک دره درجهبندی S2 به
عنوان درجه خطرناک برای آنهایی که دورکمرشان بیش از حد متوسط است به حساب میآید.
آنها ممکن است بیش از همراهان لاغراندامشان راه را بند بیاورند. (شکل مقابل)
یک دره درجه S6 نیاز
به انجام حرکات بالارفتن/ سد کردنهای دشوار تاکید دارد، که احتمالاً راهرفتن
بالاتر از کف دره باید انجام شود.
مثالها:
در گفتگوها، اغلب میشنوید که درهنوردان به مقادیر درجهبندی
کامل یک دره اشاره میکنند. برای مثال، آنها ممکن است به سادگی به یک دره به
عنوان کلاس ۲ (رده ۲) (اشاره به زمین)، به عنوان کلاس B (رده B) (اشاره
به آب) یا به عنوان درجه IV (اشاره
به زمان مورد نیاز) اشاره کنند. در کتابهای راهنما و وبسایتها، شما درجهبندیهای
کاملی را پیدا میکنید.چند مثال:
۳B PGIV
زمین کلاس ۳، آب ندارد یا جریان سبکی دارد. خطر آن کمی
بیشتر از حد متوسط است. برای یک گروه متوسط نیاز به زمان یک روز کامل دارد.
S2-AIII
دره باریکی که نیاز به بالارفتن چهاردست و پا خواهد داشت،
معمولاً خشک است. به بیشتر ساعتهای یک روز برای یک گروه متوسط نیاز دارد.
۴-AV
زمین کلاس ۴، معمولاً خشک، یک مسافرت شبانه برای یک گروه
متوسط.
درهنوردان حرفهای تنها بر اساس درجهبندی زمین
۳-c3IIR
زمین کلاس ۳، آب با جریان خیلی قوی و خطرات شدید احتمالی.
یک یا چند خطر غیرمترقبه وجود دارد. مهارتهای فنی ، آمادگی روحی و جسمی و استقامت
و بردباری، تشخیص صداها که بسیار حیاتی است.
درهنوردان حرفه ای تنها با توجه به درجهبندی آب.
S4-AXXIII
تنگه ای که یک شکاف باریک است با مشکلات خیلی سخت و آشکار
برای بالارفتن.
معمولاً خشک، تهدیدکننده زندگی حتی برای درهنوردان حرفه ای.
بیشتر ساعات یک روز را برای یک گروه متوسط نیاز دارد.
درهنوردان حرفه ای فقط با توجه به ساختار زمین و درجهبندی
خطر و جدیت آن.
چگونگی پیدایش چشمه ها
آب در طبیعت همیشه در حال گردش است و در هر نقطه با توجه به
شرایط محیط، کیفیت جداگانه ای دارد. مولکول های آبی که امروز در تهران مصرف می شود
شاید چند سال قبل در اقیانوس اطلس بوده و سال دیگر در اقیانوس هند باشد. به طور کلی
آب در اقیانوس ها بخار شده، بر روی قاره ها آمده و پس از تراکم در روی قاره
ها به صورت بارش فرو می ریزد و سپس از طریق رودخانه ها و جریانات زیرزمینی مجدداً
به اقیانوس می رود. این گردش آب در طبیعت را چرخه آب شناسی می گویند. با توجه به
تضویح فوق می توانیم نتیجه بگیریم که آب چشمه، ابتدا از طریق بارش در نقطه ای از
زمین نفوذ کرده، جزو آب های زیرزمینی محسوب شده و سپس از طریق جریان های زیرزمینی
و درز و شکاف های موجود، در نقطه ای دیگر از سطح زمین ظاهر می شود.
تا کنون انواع چشمه ها با منشاء های مختلف شناسایی شده اند
اما در یک نگاه کلی به دو گروه بزرگ تقسیم می
شوند.۱٫ چشمه های معدنی گرم۲ ٫ چشمه
های معمولی
چشمه های معدنی گرم
آب های گرم معدنی غالباً از عمق زیاد که گاه تا بیست متر می
رسد، به طرف سطح زمین جریان دارند و چنین تصور می شود که این جریان می تواند حتی
از حد کره سنگی نیز شروع شده باشد.
منشاء آب های معدنی به دو صورت شناسایی می شود.
الف) سطح
ژئوترمال: دارای منشاء خارجی یا جوی بوده که به داخل زمین نفوذ کرده و حتی تا عمق
بسیار زیادی پائین رفته و در این جریان تغییراتی در ترکیب شیمیایی آب حاصل و در یک
شاخه صعودی به سمت بالا جریان پیدا کرده است.
ب) عمقی
یا جوان ژوونیل: آب های عمقی، مستتر شده یا بکر، دسته آب هایی هستند که از اعماق
بسیار زیاد زمین منشاء گرفته و می توانند حاصل بخار آخرین مرحله ماگمای مذاب درون
زمین باشند که با تظاهرات آتشفشانی در ارتباط هستند و چون حاصل آخرین فرآیندهای
درونی زمین می باشند که به تشکیل آب می انجامد؛ به آنها آبهای جوان گفته می شود.
دانشمندان تخمین می زنند که سالانه یک دهم کیلومتر مکعب آب، از طریق آب های جوان
به مقدار آب های موجود در کره زمین افزوده می شود.آب های معدنی گرم ممکن است علاوه
بر منشاء های مختلف دارای اختصاصات فیزیکی – شیمیایی گوناگون نیز باشند که بیشتر
برای مصارف طب و پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. قابل ذکر است که بعضی از این چشمه
ها در فرهنگ بومی ساکنین نواحی اطراف خود حالت تقدس نیز یافته اند.پراکندگی چشمه
های آب گرم در ایران بسیار زیاد می باشد. اما تراکم اصلی این
چشمه ها در استان های آذربایجان شرقی و غربی و استان اردبیل
است، که در اطراف دو توده مهم آتشفشان سهند و سبلان گسترده اند. چرا که ساختمان زمین
در این منطقه از کشور، عموما منطقه شکسته با بیرون زده سنگ های آذرین است. به طور
کلی در اطراف توده های آتشفشانی مهم ایران مانند دماوند، تقتان و بزمان چشمه های
آب گرم پراکنده اند.
چشمه های معمولی
در چشمه های معمولی، آب پس از نفوذ در منطقه ای مرتفع، بر
اثر شیب زمین و قوه جاذبه از طریق درزها و شکاف ها و لایه های متخلخل از معبرهایی
که دارای کمترین مقاومت هستند، عبور می کند که البته وضع زمین شناسی و نوع درزهای سنگ
ها در تعیین این مسیر اهمیت بسیاری دارد. اکثر این چشمه ها در دامنه کوه ها و یا
در کف دره ها تشکیل می شوند.
الف) چشمه
هایی که در دامنه کوه ها تشکیل می شوند: معمولا چشمه ها وقتی در دامنه کوه ها ظاهر
می شوند که رسوبات نفوذپذیر مثل : قلوه سنگ، ماسه، ماسه سنگ، کنگلومرا و… بر روی
رسوبات غیر قابل نفوذ قرار گرفته باشند (چشمه نرگس در محل سنگ سیاه، دامنه جنوب
توچال) تشخیص لایه های سخت و غیر قابل نفوذ ار لایه آبدار و قابل نفوذ، با کمی دقت
امکان پذیر می باشد. معمولا لایه های سخت، سنگ هایی با بافت متراکم و دانه بندی
ظریف هستند که اغلب بر روی دامنه هایی با شیب تند و کوژی شکل قرار دارند که فاقد
پوشش گیاهی می باشند و معمولا دیواره ها را می سازند و لایه های قابل نفوذ نیز
دامنه های کاوی شکل را می سازند.گاهی هم چشمه ها به تعداد بسیار زیادی در فصل
مشترک دو سری از طبقات نفوذ پذیر و نفوذ ناپذیر ظاهر می شوند و در مکان هایی که
طبقات دارای شیب هستند اگر اختلاف ارتفاع کافی باشد، چشمه از گسل ها خارج می شود.
ب) چشمه هایی که در کف دره ها تشکیل می شوند:
در نقاطی از چاله ها و فرو رفتگی های طبیعی زمین که شیب
لایه ها از دو طرف قرینه باشد، مانند کف دره ها، ممکن است که چشمه ها با فشار
زیادی خارج شوند یعنی در حقیقت از نوع آرتزین باشند. چشمه های آرتزین به علت بالا
بودن سطح ایستایی آب و فشار هیدرودینامیکی که از نقاط بالاتر لایه آبدار وارد می شود،
مظهر چشمه های جهنده خواهد بود.گاه این نوع چشمه ها در کف دریا ظاهر می شوند و قبل
از اینکه آب این چشمه ها با آب شور دریا مخلوط شود، به سطح دریا می رسند و به این
طریق محوطه آب شیرین در داخل آب شور دریا به وجود می آید. در سواحل یونان در خلیج
آرگوس ناحیه آب شیرین قطر بیش از پانزده متر وجود دارد که احتمالا به همین طریق
تشکیل شده است.در مناطق آهکی به علت خاصیت انحلال سنگ ها و تشکیل آب های زیرزمینی
و غارها، جریان آب ها نسبت به مناطق دیگر زمین حالتی متفاوت دارد. بد نیست بدانید
که قسمت اعظمی از کوه های چین خورده زاگرس (قلل زرد کوه و دنا) دارای ساختمان آهکی
می باشند. هم چنین تشکیلات آهکی در منطقه های محدودتری در البرز نیز وجود دارد.در
مناطق آهکی که آب قبلا از طریق نفوذ در خلل و فرج سنگ ها در دالان های زیر زمین متمرکز
شده است، بر اثر ایجاد فشار بر جدار حفره ها، چشمه ها با بده فراوان و بسیار نا
منظم به خارج راه یافته و در سطح نمایان می شوند، به این نوع آب های خروجی چشمه
های و کلوزین می گویند. (چشمه دیمه در پای ارتفاعات سیردون، زردکوه و سراب های
متعددی در استان کرمانشاهان) و چنانچه محل خروج آن ها حالت شتر گلو را داشته باشد،
جریان آب گاهی منقطع خواهد بود(چشمه طاق بستان)چشمه ها به عنوان یکی از منابع آب
های زیرزمینی کشور، نقش زیادی را در حیات اقتصادی کشاورزان به عهده دارند. در کشور
ما میزان کل آب های زیر زمینی که سالانه برداشت می شود در حدود ۸/۳۱ میلیارد متر
مکعب است که ۷/۸ میلیارد متر مکعب آن از ۹۸۴۱ دهنه چشمه و ۷/۷ میلیارد متر مکعب از
۱۹۴۴۲ رشته قنات و مابقی از چاه های عمیق و نیمه عمیق برداشت می شود.آبشارها در نقاط
مختلف ایران پراکنده هستند و معمولاً به دو دسته دائمی و فصلی تقسیم میگردند.
پیمایش دره ها
برحسب درجه و سطح برنامه نیاز به اگاهی های متعدد در ارتباط با داشتن
ابزار – استفاده از ابزار - برنامه ریزی دقیق جهت عبور از دره ها دارد
این دانش با استفاده از تجربه دره نوردان بوجود می آید برای
رسیدن به این تجربه
باید تمرینات دقیق و متمرکزی را انجام داد اصول اولیه
این تمرینات پایه گذار علم دره نوردی در سطح جهان می
باشد
کارگاه های مقدماتی دره نوردی
ورود به دره ها از ارتفاعات بالا و خط الراس ها و ادامه
مسیر از پایین ترین قسمت دره ها را دره نوردی می نامیم. هرکجا هم که مسیر غیر قابل
عبور و پرتگاهی شد با کمک طناب و تکنیکهای فرود ادامه مسیر داده و این روند تا انتهای
دره و یا یک آبادی که امکان بازگشت وجود داشته باشد ادامه می یابد.در اینجا به
بررسی کارگاه های مقدماتی که در دره نوردی کاربرد دارد می پردازیم
کارگاه به مطمئن ترین نقطه اتکا که بیشترین قابلیت تحمل
فشار و ضربه را در مراحل مختلف سنگنوردی،یخنوردی،غارنوردی و دره نوردی دارد
،کارگاه گویند. کارگاه به لحاظ نحوه ایجاد به دو دسته طبیعی و مصنوعی دسته بندی
میشوند.کارگاه های طبیعی کارگاهی است که استفاده از عوارض طبیعی در محل فعالیت،
برپا میشود.در این کارگاه بسته به نوع مسیر و جهت صعود ویا فرود، از طناب ها و یا
تسمه های مختلف استفاده میگردد. در استفاده از کارگاه های طبیعی،جهت صعود و فرود
را در نظر بگیرید.زیرا اکثر کارگاهای طبیعی بخصوص آنهایی که با بستن تسمه یا
طنابچه به دور منقار سنگی به وجود می آیند،یک طرفه هستند
کارگاه های درختی
کارگاه های سنگی
کارگاه های سنگی در سه دسته زیر طبقه بندی میشوند
بلوک سنگ
-
منقار یا کمان سنگی
کارگاه لاخ سنگی
نکات مهم در برپایی کارگاه های دره نوردی
بسیاری از درهها نیاز دارند که از طناب برای فرود آنها
استفاده شود. استفاده از طناب معمولاً استفاده از کارگاهها را به دنبال دارد. دو
نوع کارگاه اصلی وجود دارد: طبیعی و مصنوعی. کارگاههای طبیعی با مواد طبیعی که در
درهها وجود دارد، ساخته میشود. درخت، سنگ، و سایر عوارض طبیعی. کارگاههای مصنوعی
به وسیله قرار دادن ابزارهای ثابت، معمولاً رولها، میخ ها ... در صخره
ساخته میشوند.
برقرار کردن کارگاهها موضوع بسیار خطیری است [زیرا] زندگی
شما به استحکام آن بسته است. برقرار کردن کارگاههای رولکوبی شده اساساً بسیار
سختتر از انداختن تسمه به دور یک درخت است. رولهایی که در جای مناسبی کوبیده نشدهاند
نه تنها زشت که بسیار هم خطرناک هستند. هنگامی که شما [برای فرود] رول
میکوبید، افرادی که بعد از شما از آن رول برای فرود استفاده میکنند، جان خود را
به شما سپردهاند. به همین دلیل، کارگاههای مصنوعی باید فقط توسط افراد ماهر
برقرار شوند.
ایمنی
یکی از مهمترین دلنگرانیها و توجه شما، هنگامی که درهای
را فرود میرود، باید ایمنی گروه باشد. حداقل یکی از اعضای گروه شما باید قادر
باشد که: الف)
درباره ایمنی کارگاههایی که ممکن است شما با آنها مواجه شوید، به دقت داوری
کند. ب) کارگاههای طبیعی یا مصنوعی محکم و ایمنی برقرار سازد. زندگی
را به خطر انداختن یا صدمه جدی دیدن به دلیل استفاده از کارگاهی [از نظر ایمنی]
مخدوش یا [از نظر استحکام] بحرانی، خواه طبیعی و خواه مصنوعی، حماقت و دیوانگی
است. اطمینان داشته باشید که اگر لازم بود برای برقرار کردن کارگاههای خود
و برای جایگزین کردن کارگاههای گروههای قبلی با کارگاههای نو به اندازه کافی
تسمه همراه دارید. [علاوه بر تسمه] همچنین رول و ابزار رولکوبی، از جمله
وسایل مفیدی است که باید به همراه داشته باشید، البته اگر نحوه استفاده از
آن را میدانید. [=اگر رولکوبی بلد هستید]. ابزار رولکوبی نباید جایگزین مهارت و
خبره بودن در برقراری کارگاههای طبیعی شود.
اثرات زیستمحیطی
دومین دلنگرانی شما باید توجه به تأثیرات بلند مدت
[زیستمحیطی] بر دره باشد. به
عنوان یک درهنورد، مسئولیت ما این است که با ایجاد حداقل تأثیرات مخرب از درهها
مراقبت و محافظت کنیم. شما باید همواره تلاش کنید که: در جریان آب قرار داشته
باشید تا فرسایش را به حداقل رسانید: اگر مجبور هستید که از جریان آب دور باشید،
سعی کنید با حداقل فاصله ممکن از جریان آب حرکت کنید و فقط روی سطوح سفت و
سخت حرکت کنید. کارگاههای استفاده شده توسط گروههای قبلی را انتخاب کنید: این
موضوع اغلب نیاز به برقراری کارگاههای اضافه و غیرضروری را برطرف میکند. به هر
کارگاه [غیر قابل استفاده] که میرسید، آن را جمع کنید: تسمههای قدیمی را جمع
کنید و از دره خارج کنید. تسمههای جدید را جایگزین قدیمیها کنید. تسمه جدید خود
را روی تسمههای قدیمی نزنید. این روش، به سرعت منظرهای زشت و آشفته از تسمههای
تکهتکه (و غیر قابل کنترل) ایجاد میکند. قبل از اینکه کارگاه بزنید، به گزینههای
دیگر فکر کنید: آیا واقعاً نیاز به فرود با طناب دارید؟ پایین رفتن، تا جایی که توانایی
دارید، گاه شما را از برقراری کارگاه بینیاز میکند. دربارۀ توانایی همۀ افراد
گروه اطمینان حاصل کنید. شاید افراد ماهر در گروه، بتوانند دیگران را هنگام پایین
رفتن، حمایت کنند و خود بدون حمایت پایین بروند. حمایت از پایین نیز در این موارد
مؤثر است. فرودها را ترکیب کنید: استفاده
از یک کارگاه برای فرودهای بلند، نیاز به برقرار کردن کارگاههای اضافی را برطرف
میکند. در حد امکان از کارگاههای طبیعی استفاده کنید: هنگامی
که همه چیز در شرایط برابر است، برای فرود از کارگاههای طبیعی استفاده کنید. یاد
بگیرید که طناب را به صورتی بریزید که هیچ چیز، حتی تسمه، پشت سر شما باقی نماند.
اگر باید تسمه جا بگذارید، سعی کنید [از تسمههایی با] جنس و رنگ طبیعی استفاده
کنید. به سلامت گیاهانی که برای کارگاه استفاه میکنید، توجه داشته باشید: در
درههای دور از دسترس و کمتر پیمایش شده، این کارگاههای طبیعی، تنها درهنوردان
اندکی را حمایت میکنند؛ اما در درههای پر رفتوآمد، استفاده مکرر از یک درخت،
سرانجام به نابودی آن منجر خواهد شد. برای نخستین و واپسین فرود خود شیوهای دیگر
به جز [برقراری] کارگاهها پیدا کنید: معمولاً کارگاهها در دره، توسط درهنوردان
دیده میشود. سایر گردشگران، مانند کوهنوردان، اغلب فقط نخستین و واپسین کارگاهها
را میبینند. احتمالاً آنان از شما بابت اینکه منظرۀ طبیعیشان را خراب کردهاید،
خیلی خوشنود نخواهند بود. تنها در مواردی از کارگاههای مصنوعی استفاده کنید که
امکان دیگری وجود ندارد یا اثرات مخرب زیست محیطی آن برای دره بیشتر است: اگر
گزینههای دیگری وجود دارد؛ اما مهارت لازم فراتر از تواناییهای شماست،
کارگاههای مصنوعی برقرار نکنید. [ابتداء]
مهارتهای لازم برای استفاده از گزینههای جایگزین را فرابگیرید و بعد هنگامی که
آمادهتر بودید، به دره بازگردید. کارگاههای مصنوعی خود را (بر اساس نوع
سنگ و جریان آب) با دقت و ایمنی کامل نصب کنید: برای اینکه افراد بعد از شما مجبور
نباشند کارگاههای اضافه برقرار کنند. به جای اینکه از یک رول خوب به عنوان حمایت
[= بکآپ] یک رول بد استفاده کنید، رول(های) بد را بکنید و آن(ها) را با
رول(های)خوب جایگزین کنید. رولکوبی ایمن، نیاز به یادگیری و تمرین دارد.
کارگاه های مصنوعی که توسط افراد دیگر برقرار شده است را جمع نکنید؛ مگر اینکه
آشکارا غیر ایمن باشند: اگر اقدام به جمعآوری کارگاههای مصنوعی میکنید، این کار
را به تمیزی اجرا کنید. سوراخ را با مادۀ شیمیایی ایپوکسید یا با چسب بوندو که با
شن ترکیب شده پر کنید و همۀ تلاش خود را به خرج دهید که صخره را به وضعیت طبیعی
خود بازگردانید.
یکی از لذت بخش ترین بخشهای دره نوردی فرود از معابر باز
گشایی شده است
فرود از دره ها با طناب ایستاتیک می باشد کاری
که از لحاظ فیزیکی چندان انرژی بر نیست و بعد از یک پیمایش لذت بخش با
رسیدن به معبر دره و احداث کارگاه و اطمینان از امنیت کارگاه که توسط با
تجربه ترین فرد گروه انجام میگردد این فرود بسیار لذت بخش می باشداما با وجود
راحتی و لذت بخش بودن , فرود
خطرات و مشکلاتی با خود بهمراه دارد که آنرا حتی خطرناکتر و گاهی اوقات پیچیده تر
ازبقیه مسائل در پیمایش دره می کند. یکی از مشکلات عمده ای که همواره با فرود
همراه است مشکل گیر کردن و یا لاخ شدن طناب است. بدین شکل که شخص فرود رفته و به
کارگاه بعد می رسد اما هنگامی که قصد جمع کردن طناب را دارد هرچه تلاش می کند طناب
به سمت پائین حرکت نمی کند و انگار نیروئی از بالا آنرا نگه داشته و اجازه حرکت
بدان نمی دهد مشکل گیر کردن طناب همواره با دره نوردان همراه است اما هرچه
دره نورد کم تجربه تر باشد این مشکل برای او بیشتر رخ خواهد داد و حل آن نیز برایش
مشکل تر خواهد بود.
راهکارهای
پیشرو برای فرود مطمئن
آماده سازی مقدمات فرود
اولین کاری که شما باید انجام دهید برقراری کارگاه فرود است
این کارگاه باید دارای ويژگیهای زیر باشد محل برقراری کارگاه
کارگاه را در محلی برقرار کنید که تا حد ممکن طناب فرود با
سطح سنگ تماس نداشته باشد و یا بر لبه تیز سنگ قرار نگرفته و یا در شکافی فرو
نرود. و در صورتیکه محل کارگاه ایده آل نیست می توانید با بلند کردن بازوهای
کارگاه از طریق تسمه یا طنابچه حلقه فرود که طناب از آن رد می شود را در موقعیت مناسب
قرار دهید. مسیر فرود فرود از مسیرهای دارای پیچ و خم و بر آمدگی زیاد
که سطح تماس طناب با سنگ زیاد علاوه بر اینکه فرود را دشوار می کند،فرآیند جمع
کردن طناب را نیز می تواند با مشکل ایجاد کند. لذا تا حد ممکن برای فرود از این
مسیرها اجتناب کنید .
استفاده از حلقه فرود . گره مناسب اتصال طنابها
وقتی شما قصد فرود از ارتفاعی بیش از نصف طول طنابتان دارید
باید از دو رشته طناب برای فرود استفاده کنید لذا باید با گره ی مناسب دو سر طناب
را به هم وصل کرده و از حلقه فرود عبور دهید سه نوع گره در این خصوص قابل استفاده است
گره دو سر طناب دولا: که بعلت اینکه در هر دو طرف بر آمدگی دارد امکان لاخ شدنش
زیاد است گره هشت
این گره در یک طرف برآمدگی دارد و از گره دو سر طناب مناسب
تر است اما حجم ان زیاد است. گره سر دست: مناسبترین گره بعلت حجم کم و یک
طرفه بودن برآمدگی. لازم
به ذکر است که پس از اتصال طنابها دقت کنید که بعد از فرود و هنگامی که قصد جمع
کردن طناب را داشتید کدام طناب را باید بکشید طوریکه گره اتصال طنابها داخل
حلقه فرود گیر نکند
موقعیت طناب طناب فرود را طوری در مسیر بریزید که روی لبه
های تیز سنگ ,درون شکافها ,روی مسیرهای ریزشی و انباشته از سنگریزه و سایر محلهای
نامناسب قرار نگیرد. ریختن طناب در مسیر دوسر طناب را بطور جداگانه یک گره هشت یا سردست
بزنید و پس از عبور دادن آن از حلقه فرود و جمع کردن طناب بصورت دولا و همچنین
حلقه کردن آن بصورت حلقه های کوچک(۴۰ تا ۵۰ سانت) آنرا در مسیر صحیح پرتاب کنید.
علت زدن این گره ها جلوگیری از خروج طناب از ابزار فرود در مواقعی است که شخص به
هر دلیلی ممکن است کنترل ابزار فرود را از دست بدهد. و علت اینکه هر رشته طناب را
باید بطور جداگانه گره زد و درسر طناب را نباید به هم گره زد این است که از
تابخوردن طنابها به دور هم جلوگیری شود
چرا که همین تاب خوردن طنابها به دور هم از عواملی است که جمع کردن طناب را با مشکل
مواجه می کند. نوع طناب طنابهای با عمر بالا و فرسوده بعلت زیر بودن روکش و
همچنین حجیم بودنشان بسیار مستعد لاخ شدن و گیر کردن بر سطوح سنگ هستند بنا براین
بهتر است که مخصوصا” در مسیرهایی که طناب با سطح سنگ در تماس است و یا سنگها
آهکی و زبر هستند ترجیحا” از این نوع طنابها استفاده نگردد.) .
حین اجرای فرود
نکته مهم حین فرود این است که شخص فرود رونده از تاب خوردن
طنابها به دور هم جلوگیری
کند و همچنین با حرکت در راستای کارگاه و از مسیر مناسب از قرار گرفتن طناب بر روی
سطوح نا مناسب و یا شکافها جلوگیری کند و در صورتیکه طناب در موقعیت مناسبی قرار
گرفته آنرا اصلاح کند.همچنین شخص قبل از عبور از بخشی از طناب که گیر نموده باید
ابتدا آنرا رها کرده و سپس به فرود ادامه دهد.
مثلا” اگر
شخص در هنگام فرود متوجه می شود که انتهای یکی از طنابها در شکافی گیر کرده است
اگر از آن شکاف عبور کرده و در پایین آن قرار بگیرد و بعد سعی کند طناب را خارج
کند کار بسیار مشکلی پیش رو خواهد داشت در صورتیکه بهتر است به محض مشاهده چنین
وضعیتی به سمت بالای شکاف مورد نظر و محل لاخ شدن طناب فرود رود و بعد از آزاد
کردن طناب به فرودش ادامه دهد.بعد از پایان فرود نفر اول با هماهنگی نفر دوم که در
کارگاه فرود مستقر است رشته طنابی را که گره اتصال دو طناب بین آن و حلقه فرود
قرار گرفته(این رشته طناب قبل از فرود باید توسط فرو فرود رونده شناسائی شود)
مقداری کشیده تا در صورتیکه مشکلی در جمع کردن طناب وجود داشته باشد توسط فرد
مستقر در کارگاه شناسائی و رفع گردد.
حین جمع کردن طناب بعد از اینکه نفر آخر فرود آمده و به
کارگاه رسید حساسترین مرحله که همانا جمع کردن طناب است آغاز می شود. فرد باید
رشته طناب مناسب را به آرامی و بدون ایجاد شوک و با سرعتی یکنواخت جمع کند هرنوع
عجله و یا شوک وارد کردن به طناب می تواند احتمال مشکل در جمع کردن طناب را بالا ببرد.
بعد از گیر کردن طناب چه باید کرد؟
اگر در
حال جمع کردن طناب متوجه شدید که طنابتان گیر کرده و جمع نمی شود ;چند
نکته است که باید رعایت شود اول اینکه بلافاصله شروع به جمع کردن طناب با حد اکثر
نیرویتان نکنید. سعی کنید با یک حرکت سریع و شوک طناب را از شکاف خارج کرده و یا
از روی برآمدگی سنگ منحرف کنید. کاری دیگر که می توان انجام داد این است که طناب
را با حد اکثر توانتان کشیده و بلافاصله رها کنید این عمل می تواند باعث شود که
بعد از رها کردن طناب توسط شما نیروی عکس العمل شما که به سمت بالا اعمال می شود و
طناب را به سمت بالا سوق داده و می تواند باعث خروج طناب از شکاف یا انحراف آن از
برآمدگی سنگ شود. اگر این روشها جواب نداد می توان کشیدن طناب را با حد اکثر
نیرو توسط هردو یا هر سه نفر صعود کننده امتحان کرد اما اگر همه این روشها
جواب نداد در دوحالت ذیل شما هنوز شانس خلاصی از این مشکل را دارید
حالت اول اینکه هردو سر طناب هنوز در دست شماست در این حالت دوسر طناب را در کارگاه
فیکس کنید و بر روی طناب صعود کرده تا به محل ایجاد مشکل رسیده و با آزاد کردن
طناب فرود آمده و طناب را جمع کنید حالت دوم اینکه بیشتر از نیمی از
طناب( ویا در صورتیکه با دو طناب فرود آمده اید بیش از یک طول از طنابها) نزد
شماست-حالتی که کل طناب از حلقه فرود خارج شده و بین مسیر گیر کرده است- سر آزاد
طناب را به خود بسته و با حمایت صعود کرده تا به محل مشکل برسید و با رفع آن فرود
بیائید
سیستم
فرود دهی یا پایین دهی
Lowering System
به
سیستم حمایت و فرود دهی نفر از بالا گفته میشود
سیستم فرود دهی Lowering System
در دره نوردی مزایا و کاربرد های مهمی دارد و به روش های
مختلف و با ابزار های ساده و تخصصی دره نوردی اجرا میگردد که برخی از کاربرد های
این سیستم را بررسی می کنیم. مهمترین کاربرد های این سیستم در مدیریت طناب و طناب ریزی
و عملیات های امداد و نجات است
بعد از برقراری کارگاه جهت طناب ریزی در آبشار ها معمولا با
دو سناریو مواجه هستیم
سناریوی اول : انتهای فرود و آبشار دیده میشود و میتوان طول
طناب را تنظیم کرد
سناریوی دوم :انتهای فرود و آبشار دیده نمیشود که بدین
منظور از سیستم استفاده می کنیم
گره ها در دره نوردی
اصولا روشهای استفاده از گره در کارگاه های دره نوردی از
زیرکی خاصی برخوردار می باشد زیرا گره های مورد استفاده در این نوع کارگاه ها با
اهداف خاصی زده میشوند بعضی از مهمترین این اهداف عبارتند
از : برگشت پذیر بودن کارگاه
و تجهیزات مورد استفاده قرار گرفته در آن - استفاده از تجهیزات کمتر و با
ایمنی بیشتر - فشار کنترل شده برای سرعت فرود دهی روی طناب ....
با تمرین زیاد مهارت استفاده از این نوع گره
های که مخصوص کارگاه های دره نوردی می باشد برای شخص ایجاد می شود